Máizan Thaw
(Nordic Notes NN053)
Velen keken vreemd op toen Elin Kåven in 2008 het podium betrad tijdens de Sami Grand Prix. Eerder had ze namelijk verklaard niet aan dit prestigieuze zangconcours deel te nemen. De Noorse Samizangeres, die uit een oud sjamanengeslacht stamt, won het festival ook nog eens. In 2011 werd ze uitgeroepen tot Sami-artiest van het jaar door de Sapmi muziekorganisatie in Finnmark (N). Kåven is bovendien danseres. Aan die laatste professie dankt ze haar bijnaam ‘Arctische Fee’. Toch weet ze ook als zangeres te boeien. Haar nieuwe schijf is een intelligente mix van folk, pop, yoik en beat. Daarbij rijgt ze traditionele en moderne klanken als een ritssluiting aaneen. In Váimmu čuovga speelt het ritme een belangrijke rol, terwijl In Gotjalot váimmus juist de mystieke traditie van de oude sjamanencultuur lijkt op te borrelen. Het bijna tien minuten durende slotnummer Čábbáseamos báiki laat een scala aan klanken horen. In die tekening van een landschap klinkt de yoik door. Toch is deze cd ook het werk van producer en multi-instrumentalist Juhani Silvola, die de juiste achtergrondsferen creëert. De producer/multi-instrumentalist doseert de klanken doordacht, zodat het ritme nergens verzandt in techno-pop en de muziek niet verwatert tot Arctische mist.