Caged bird
(Bird Music 6072020)
Na My window (2014) en Clouds (2017) is Caged bird de derde cd van Ellen Shae, artiestennaam van Ellen Scheele-Noens, singer-songwriter van het Zeeuwse land. Ellen heeft een stap gezet. Op het moment dat ze besefte dat muziek het belangrijkste voor haar is in het leven, is ze er helemaal voor gegaan. Ze toog in de zomer van 2019 naar Amerika, trad op tijdens het Falcon Ridge Folk Festival en leerde via via de Amerikaanse producer/muzikant Rich DePaolo kennen, waarmee ze drie nummers opnam. De rest van de opnames werden gedaan in de Belgische Barefoot Studio door Arjan Bogaert.
Muzikale vervolgstappen werden met DePaolo via de digitale weg gedaan. Het resulteerde in negen nummers van Ellen Shae’s hand, twee in samenwerking met de Amerikaanse zanger/gitarist Tom Mank. Hij vormt in het dagelijkse leven een duo met celliste Sera Molen, die al op de vorige cd van Ellen te horen was, en nu opnieuw. Rich DePaolo verzorgde naast de coördinerende rol ook bas, gitaar, mandoline, banjo en toetsen. En ook nog enkele andere Amerikaanse musici werden ingeschakeld. De enige andere Nederlandse bijdrage is de mondharmonica van Gait Klein Kromhof in het nummer Open road.
Ellen Shae heeft een krachtige stem, die ze beheerst inzet. Dat zorgt voor een prettige spanning. Ze weet de gestudeerde countrysnik te voorkomen. Haar stijl doet wel wat aan Ilse DeLange denken. Melancholieke countryrock. DePaolo heeft zijn werk goed gedaan. Het geluid is uitstekend verzorgd. Staat als een huis met een hele dikke muur, met af en toe een raampje open. De nummers kloppen stuk voor stuk, ze vormen samen een geheel. Kortom, Ellen Shae heeft haar vorm gevonden.