Ukronia
(Innacor INNA 41215)
De Bretonse zanger Erik Marchand hield zich de laatste jaren vooral bezig met de mix van Bretonse en Balkan zigeunermuziek. Dit nieuwe project zou je kunnen omschrijven als ’transponeren’. De orale zangtraditie uit de Pays Gallo (of Haute Bretagne) herplaatsen in de oude barokmuziek, aangekleed met de hedendaagse harmonieën. Ukronia (Uchronique) komt dan in feite neer op ‘niet kroniek’, of wel ‘alternatieve geschiedenis’. Dat klinkt gewichtig, is het ook, maar zeker niet in muzikaal opzicht. De nummers kennen wel enige statigheid, soms veroorzaakt door de instrumenten, maar de gekozen liederen bevatten een flinke dosis luchtigheid, zowel in tekst als arrangement. Een groot verschil met de recente voorgangers van Marchand, waar het nerveuze, af en toe kriegelige, van de zigeunerklanken overheerste. Soms is het samenspel op Ukronia zeer transparant. Met oud, cornet a bouguin, lyra, een klassieke viool en enkele Noord Afrikaanse percussie-instrumenten is ook de klankkleur geheel anders. Hier en daar lijkt de samenwerking muzikaal op een van de eerste producties van Marchand met Thierry Robin en de Indiase percussionist Hameed Khan, of op de samenwerking van het trio Fresu-Pellen-Marchand (met name de cornet). De constante factor in dit alles zijn de kenmerkende vocalen en stemgeluid van Marchand. Herkenbaar uit duizenden, nog immer imponerend en intrigerend. Opmerkelijke liederen zijn het gekende Une jeune filette en Nous allons-t-à la promenade. Beginnend met een a capella introductie volgt het begeleide lied met tempo- en maatwisselingen en een fraai tussenstuk met improvisatie van oud en percussie. Opnieuw verlegt Marchand grenzen en dat maakt de muzikant blijvend interessant.