The road and the wilderness
(EHCD008)
De Venrayse singer-songwriter Etan Huijs brengt al sinds 2007 eigenzinnige geluidsdragers uit. In New Folk Sounds werden die allen welwillend door de recensenten ontvangen. Etan Huijs zoekt steeds naar nieuwe mogelijkheden om zijn muzikale vuur optimaal te laten branden. Het pad van de onderhavige cd The road and the wilderness was er een met de nodige hobbels. Nog aan het bijkomen van de corona periode was hij eigenlijk nog niet toe aan het maken van een nieuw album, maar nieuwe nummers dienden zich aan in zijn hoofd en moesten worden losgelaten op de wereld. Tegelijkertijd waren er diverse veranderingen in zijn begeleidingsband. Die twee omstandigheden zorgden er voor dat de elektrische gitaar een prominentere plaats ging innemen en dat de band een meer integraal onderdeel werd van de composities.
Die nummers werden vooral gebouwd rondom de thema’s orde versus chaos, zekerheid tegenover onduidelijkheid, de geplaveide weg of de wildernis. Veel pal tegenover elkaar liggende gevoelens dus. Dat wordt op The road and the wilderness muzikaal vorm gegeven door gebruik te maken van veel verschillende muziekgenres. Gitaarrock, bluegrass, bluesrock, West Coast pop, jazz, ballad. Iets te caleidoscopisch naar mijn smaak. Het zorgt er voor dat het niet echt een homogeen album is geworden. Normaal gesproken juist een belangrijke kwaliteit van een album van Etan Huijs. Bovendien mis ik het stukje magie wat Etan’s werk zo vaak kenmerkt. Toen ik de obligate rock van albumopener Ghost in the machine voor het eerste hoorde, heb ik even gekeken of ik wel de goede cd in de speler had gestopt. Zelfs de veelvuldige bijdragen van BJ Baartmans hebben mij niet op het pad kunnen krijgen.
Over de muzikale kwaliteiten van Etan Huijs en kompanen bestaat geen twijfel. Ik hoop dat het volgende album weer meer in mijn muziekbeleving past.
Website: https://www.etanhuijs.com/
