 |
The man who came out of the storm
(Zesde kolonne/Zwarte vleugels)
Achter de naam Fable Dust gaat de Brabantse gitarist Niels Duffhues schuil. Hij speelde in diverse groepen, waarvan de bekendste The Gathering is. Tot voor kort maakte hij als singer/songwriter alt folk-achtige liedjes. ‘Maar ik heb even niets te vertellen’ gaf hij ooit in een interview te verstaan. Hij maakt daarnaast deel uit van het improvisatie gezelschap The Flipside Paradox en is filmmaker. Een combinatie van die twee levert het project Fable Dust op. Niet letterlijk, maar twee interessegebieden van deze bezige bij worden hier gecombineerd. Het acht titels tellende debuutalbum onder de projectnaam zijn allen instrumentaal. Duffhues presenteert zich niet als de sublieme gitarist, maar laat de snaren van zijn instrument het werk doen. Geen oeverloos gepiel, maar spontane klanken, waarbij indruk belangrijker is dan virtuositeit. Het zijn haast filmische composities. Minimalistisch, met veel gebruik van effectapparatuur, vervormers, geluidseffecten en soms met veldopnamen er door heen gemixt. De composities klinken soms vervreemdend, maar ook fascinerend. Ze ontluiken vanuit het niets en sterven langzaam een geluidloze dood. Daar tussenin weet Fable Dust je te boeien. De klanken zijn hypnotiserend, weids, maar net zo goed energiek. Veel herhalingen en toch variatie. De composities van Duffhues zijn ogenschijnlijk simpel, doch bevatten spannende, soms kleine dan weer grotere verassingen en subtiele verwijzingen. Verward minimalistisch, dus niet met vaag new-age gedoe. Op The man who came out of the storm gebeurt veel. Heel veel, zonder dat het een aanslag doet op je incasseringsvermogen. Allerbest album dus…
