Standard
(eigen uitgave / Lucky Dice Music)
Met zo’n twintig albums op zijn naam behoort Fred Eaglesmith tot de gevestigde artiesten. De Canadese liedjessmid met Nederlandse roots is hier behoorlijk populair en hij toert regelmatig in onze streken. Zijn verhalende songs spreken een breed publiek aan. Vooral omdat ze zo herkenbaar zijn. Als je de liedjes van de zestigjarige zanger hoort, is dat een confrontatie met het verdriet van een kennis en kun je de diesel als het ware ruiken.
Op zijn nieuwste cd wijkt Eaglesmith niet af van dat concept. In Jenny Smith heb je begrip voor de dame die geen enkele brief meer ontvangt en in The old machine blaast zijn rauwe en raspende stem zelfs zijn oude tractor weer wat nieuw leven in.
De begeleiding van zijn liedjes is daarentegen niet altijd even sterk. De stem van partner Tif Ginn is weliswaar erg functioneel in Tom Turkey, maar zo nu en dan klinkt de begeleiding rommelig, soms vaag en zweverig. Het lijkt of het allemaal tijdens de opname zelf is bedacht. Vaker zou je de zanger daarom als in Off the dam willen horen, met een aansprekend verhaal en slechts simpele gitaarbegeleiding.