 |
Mad Martins
(Whippet Records WPTCDDB24)
Fair Flowers among them all
(Whippet Records WPTCD25)
Ik ben geen fan van Gary Miller. Nooit geweest en ik zal het nooit worden. Miller was zanger-snarenbespeler van de Durham band The Whisky Priests. Een groep die opereerde in de schaduw van bekendere punkfolkbands als The Pogues, maar opviel door een matige instrumentbeheersing, veel energie, recht toe recht aan en vooral onvaste zang.
Dat is hier niet veel anders, al klinkt het muzikaal al wat positiever. Toch is dit een opmerkelijk product. Mad Martins is een soort muzikale biografie over de eind 18e eeuwse broers William, Jonathan en John Martin. Hun geschiedenis is vooral regionaal (Northumberland) met een beetje landelijke bekendheid. Niet iets om dus wakker van te liggen.
Toch heeft Miller hier wel een echt epos neergelegd. Verdeeld over drie cd’s zijn er vijftig songs gecomponeerd, soms gebaseerd op traditionele melodieën. Dichter Keith Armstrong stond hem tekstueel bij. Onder andere Iain Petrie, Gleen Miller, Mick Tyas en Richard Doran muzikaal. Het instrumentarium varieert van gitaren (akoestisch en elektrisch), bouzouki, mandoline, viool tot accordeon, drums, bass, percussie en zelfs Northumbrian pipes tot koperinstrumenten. Het scala beweegt zich tussen platte ballads tot stevige folkrock. Tussen de liederen door zijn diverse tracks met gesproken tekst geweven. De cd’s zijn verpakt in een longbook met op de 104 pagina’s alle teksten, bindteksten, achtergrond informatie en illustraties. Dit alles is zeer verzorgd, ziet er geweldig uit en is goed gedocumenteerd. Een fraai product. Maar cd’s horen wat mij betreft in de cd speler, niet in een boekenkast waar het zo mooi staat.
A
lsof drie cd’s niet voldoende zijn, werd later nog Fair Flowers among them all als losse uitgave toegevoegd. De subtitel The ‘Mad Martins’ instrumentals zegt genoeg. Gek genoeg is geen van de tracks (als gezongen) op de triple cd terug te vinden. Op één na zijn de twintig songs allen traditionals, waaronder enkele zeer bekende, die op fraaie wijze zijn gearrangeerd. Niet spectaculair, maar gedegen en goed beluisterbaar.
