 |
Ik loop
(-I-C-U-B4-T- CUP 8067, Music & Words)
Het is al een behoorlijke tijd geleden dat er nieuw werk van Gerard van Maasakkers verscheen: in 2012 was Lijflied de laatste cd die substantieel gevuld werd met vers geschreven materiaal. Nu is er dan – na een succesvolle tournee die zich concentreerde op oud materiaal onder de noemer 40 jaar liedjes – een cd waarvan het overgrote gedeelte van het repertoire recentelijk door Gerard van Maasakkers werd geschreven. Dat de titel van de cd en ook de theatertour een oud nummer betreft, nemen we voor lief. Ik loop was al te vinden op Vol dagen, een cd die verscheen in 2003. Het is goed dat de Brabantse kleinkunstenaar weer inspiratie heeft gevonden. Als liedschrijver mag hij zonder meer als uniek worden omschreven.
Op zijn nieuwe cd, opgenomen in oktober 2019 tijdens voorstellingen in Bergeijk, Eindhoven en Waalwijk, wordt Gerard (zang, gitaar) bijgestaan door Mike Roelofs (toetsen, bas, percussie, zang) en Frank Cools (ukelele, gitaar, bas, melodica, stemtrompet, zang). Dat levert een intiem geluid op, met volop afwisseling en verrassende wendingen. Dat Gerard van Maasakkers wat ouder wordt kun je soms aan zijn stem wel horen. De soepelheid van vroeger is aan het afnemen. Erg is dat niet; het zit niet in de weg.
Zes van de nieuwe liedjes schreef Gerard in z’n eentje. Daarbij opnieuw vertederende en ontroerende persoonlijke observaties als Verdwalen, Mea culpa en Zoveul prentjes. En daarnaast nummers met een bescheiden boodschap, zoals Zo zit Zjeraar nie in mekaar of Wa moet er allemaol mee. Zelfs de traditie van de korte afsluitende groet is in ere hersteld met Kleinigheid.
Er werd ook repertoire van anderen bewerkt. Daarvan noem ik graag het eigentijds klinkende Naar de knoppen (oorspronkelijk Naar de wuppe van Het Zesde Metaal, de groep van Wannes Cappelle), en Kathedraal van populieren, een vertaling van Cathedral of pines van de in 2017 overleden singer-songwriter Ad van Meurs a.k.a. The Watchman. Eerder vertaalde van Maasakkers van hem I stood by a river als Boom aan de rivier.
Een tweede nummer wat op een eerdere cd verscheen is Bootje van krantenpapier, een vertaling van C’est mon bateau van de Belgische zangeres Jo Lemaire. Hier wordt het afwisselend in het Frans en in het Nederlands gezongen door Cools en van Maasakkers.
Ik loop is een waardevolle aanvulling van de catalogus van Gerard van Maasakkers, pakkend, sfeervol en intiem. Dat er nog veel liedjes mogen volgen.
