Guidewires Live (GWMCD001 )
Guidewires II (GWMCD002)
Guidewires is een Brits-Bretons-Ierse vijfmansformatie. Tola Custy (fiddle), Paul McSherry (gitaar) en Sylvain Barou (houten dwarsfluit) zijn de bekendste muzikanten, naast Karol Lynch (bouzouki) en Padraig Rynne (concertina). Met name die laatste muzikant brengt wat verfijning in de sound van de anders vrij standaard bezetting van een Keltische folkgroep. Die Guidewires sound is hecht en toch verfijnd en transparant. Ondanks of omdat de heren veel ervaring hebben wordt de boel niet dichtgetimmerd met gepriegel of overloos ‘kijk eens hoe snel ik kan soleren, mama’ gefreak. Guidewires heeft een aangename klank die je ergens in het rijtje kunt zetten tussen Nomos (met name vanwege de concertina), Flook, Lunasa en Comas. Of het walsen, polka’s jigs, reels of slow airs zijn, er zit bezieling in de muziek. Sylvain Barou brengt in het Ierse repertoire de nodige afwisseling door hier en daar een Bretonse melodie in te voegen. De Bretonse muzikant houdt zich zonder enige moeite staande en behoort zo zachtjes aan tot de meest belangrijke fluitspelers op deze aardkloot. En dan heeft hij de uillean pipes nog thuisgelaten. Guidewires put zowel uit de traditionele bron als uit eigentijdse composities van onder andere Michael McGoldrick, Donal Lunny, Brian Finnegan. Daarnaast leveren de leden zelf eigen werkstukjes aan. Zonder percussie-instrumenten is er toch een ongekende drive in de muziek, mede dankzij het strakke spel van bouzouki en gitaar. De debuutschijf werd gelijk een live productie. Het is niet te achterhalen of dit een optreden is of een ‘live studio’ opname. Er zijn geen overdubs toegepast, maar nergens is ook iets te horen van eventueel aanwezig publiek. Overigens dateert het album al uit 2009. Eén minpuntje: het geheel instrumentale album vraagt om wat gezongen nummers. 
Dat heeft de groep op II rechtgezet. Niemand minder dan Triona Ni Dhomhnaill verzorgt de gastvocalen in The selkie en Mo Mhaire, twee songs uit de Donegaltraditie. Helaas wijken de uitvoeringen juist te veel af van de rest. Ze worden gedomineerd, zo niet gedicteerd, door het keyboard van Triona met spaarzame toevoegingen van andere instrumenten. Dat de integratie beter kan bewijzen twee instrumentalen waarin Ni Dhomhnaill’s piano fraai is versmolten met de overige instrumenten. Ook Alain Genty draagt in drie nummers bij op bas zonder een overheersende rol op te eisen. Erwan Hammon (bombarde) en Mike Shimmin met gedoseerde percussie doen eveneens een duit in het zakje. Opvallend is de meer afstandelijke opnametechniek. Het lijkt alsof een kunstmatige nagalm is toegevoegd, Vooral de fluit en concertina komen daardoor minder krachtig over. Daarentegen is er een duidelijke ontwikkeling in het zelf componeren van melodieën en zijn arrangementen verder doorgevoerd. Kijk ook uit naar een Guidewires dvd Live in Quimper met opnamen uit 2009 op het festival de Cornouaille. Een groot deel van de debuutcd wordt hier gepresenteerd.
