Een gedoemde zwerver
()
Onlangs beschreef ik in een verzamel-recensie drie cd’s van zanger/gitarist Hans Wigman die in de afgelopen jaren zijn verschenen. Nu is er alweer een nieuwe cd, ditmaal met verklankte gedichten van J.J. Slauerhoff. Veertien teksten van de nog immer veel gelezen schrijver werden van een melodie voorzien door de vlak bij Leeuwarden wonende wiskundeleraar. Keyboardspeler Sebas Postma werkte aan alle cd-producties die tot nu toe verschenen mee, maar nog niet eerder op zo’n intensieve wijze. Vandaar dat zijn naam naast die van Wigman op dit nieuwe project prijkt.
Slauerhoff werd al vaker door folk- en kleinkunstartiesten verklankt. Denk aan Dirk van Esbroeck, Flint, Olla Vogala, Piet Kok en Kat Yn ’t Seil. Eléonor & Gerry de Mol wijdden er in 2021 ook al een complete cd aan. En niet voor niets. De gedichten van Slauerhoff lenen zich er optimaal voor om op muziek gezet te worden, door het strakke metrum en de grote verbeeldingskracht.
Hans Wigman zette op zijn eerste cd al een tekst van Slauerhoff op muziek: De terugkeer. Ook verklankte hij de originele Engelse tekst Sea-fever van John Masefield, wat bij Slauerhoff Zeekoorts werd. Op Een gedoemde zwerver heeft Hans de Nederlandse versie van het lied opgenomen, zij het met een iets andere instrumentatie dan op zijn eerste cd. Hoewel exact dezelfde muzikanten meedoen. Naast Postma zijn dat Erik Wessels (bas) en Erik de Jong (tin whistle). De laatstgenoemde verzorgde ook opnamen, die in twee dagen tijd werden gemaakt.
Het tempo van de liederen is bijna altijd laag, wat ruimte biedt om de teksten in je op te nemen. Je kunt ze overigens ook meelezen in het cd-boekje. Wat prettig is, want Wigman articuleert niet nadrukkelijk. Een aantal teksten werd ook al door anderen verklankt, zoals De Albatros, Fado, Het einde, De oude zeeman en Zeekoorts. Maar er zijn er veel waarvan ik geen andere versie ken (en ik heb best een flinke verzameling gezongen Slauerhoff gedichten). Het meest geslaagd van de niet eerder op muziek gezette gedichten zijn voor mij Herfsttij van een koloniaal, Brief in een flesch gevonden en Op den torentrans.
Het ontwerp van het digi-pack is volledig in lijn met de drie eerder verschenen cd’s: sfeervolle zwart-wit foto’s op de voor- en binnenkant en de titels op de achterzijde. Eenvoudig, maar heel doeltreffend. Ik ben benieuwd naar het volgende project, want dat gaat er ongetwijfeld komen, gezien de drive van Hans Wigman.
