Valge valgus
(Trad Records, TRAD 013)
Naast zijn noeste werk binnen het geroemde trio dat hij vormt met zijn broers en er even de riem aflegt, legde zijn verblijf in Estland hem geen muzikale windeieren. Hij vond er heel wat inspiratie voor diverse muzikale projecten, waarbij hij zich gulzig laafde aan invloeden uit de Baltische traditie, zonder te vergeten zijn oor ook in andere einders te luisteren te leggen.
De voorbije jaren schreef hij vanuit deze basis verrassend veel eigen werk. Zo verscheen in 2018 zijn boek Out of the box, waarin niet minder dan honderd melodieën een plaats voor de eeuwigheid verwierven. In 2020 verscheen zijn soloalbum Waterman, terwijl hij nu reeds uitpakt met een trio onder eigen naam en een album met een titel die wit licht betekent, en alvast een stukje duisternis in deze vreemde tijden weet te verdrijven.
Verwante zielen hiervoor vond hij in topmuzikanten Sofia-Liis Kose (viool) en Carlos Livv (gitaren). Samen vinden ze zich in een bespiegelend uitgesproken melancholisch geladen universum, van waaruit ze uitpakken met verhalende instrumentale schilderijtjes die de vredigheid en warmte van het Estoonse landschap en volk uitstralen. In slaap gewiegd wordt je evenwel niet, wat meteen mag blijken bij de dansante opener Algus, waarin vooral ook de viool autoritair zijn weg zoekt of in Hoovus, waarin gekozen werd om het accent vooral te leggen tussen accordeon en (in dit geval elektrische) gitaar.
Hier en daar treffen we ook een Slavische insteek, getuige de intrigerende ritmiek in Udu, dat een extra dimensie krijgt door enkele subtiele vocalisaties. Zelf neemt Hartwin uitdrukkelijk solerend het voortouw in het melodieuze, mijmerende Peegeldused (‘Reflecties’). En welk een evocatie van de – soms chaotische – maneuvers van zeemeeuwen wacht de luisteraar wel niet in Kajakad. Sprankelend is ook de bron in Allikas. Voor het plechtstatige en ingetogen Ösel valss ruilt Hartwin zijn trekzak even in voor een harmonium. Duikt er een vleugje trompet op in Labürint? De titelsong tenslotte predikt rust en zet aan tot verstilde verdieping.
Al dit moois wordt verpakt in heel subtiele arrangementen, die een ensemblegevoel oproepen.
