(Trad Records TRAD036)
Hartwin Dhoore kennen we als diatonische accordeonist in onder meer Trio Dhoore, Siger, zijn eigen trio, Estbel, het duo met Leana en dan hebben we zeker nog vele formaties en samenwerkingen niet genoemd. Behalve met anderen nam Hartwin enkele soloplaten op.
Waar en met wie hij ook speelt, zijn stijl en composities zijn duidelijk herkenbaar: vlot, vloeiend, melodieus en harmonieus, nergens scherp maar toch met pit, naast de melancholieke, dromerige en ontroerende melodieën. Met Unfolding zet hij een stap verder in zijn muzikale ontwikkeling. We horen Hartwin begeleid door een strijktrio (Nicolas Dupont: viool, Clément Holvoet: altviool en Julius Himmler: cello) met arrangementen van Gabriel Hollander. Die laatste schaart zich met dit project op gelijke hoogte met de ultieme strijkarrangeur Robert Kirby (onder andere Nick Drake).
Alle composities zijn eigen werk van Hartwin, deels al gepend toen hij enkele jaren verbleef op het Estse eiland Saaremaa. Je hoort gewoon het desolate, de uitgestrektheid en de natuurpracht terug in de wonderschone melodieën. De openende titeltrack lijkt qua melodie en structuur wat op de beroemde airs van heren Bach en Beethoven en heeft zeker dezelfde kwaliteiten. Daar staat Hartwin Dhoore als een volwaardig collega tussen de grote componisten in!
Floating doet dan weer wat meer denken aan de minimale filmmuziekproducties van Phillip Glass met de repeterende frasen. Dat geldt enigszins ook voor White light, al is deze melodie lyrischer. ‘Hij creëert een prachtig muzikaal universum; een soundtrack voor de innerlijke film van de luisteraar’ vermeldt de persbijlage en daar heb ik weinig aan toe te voegen. Een ander citaat meldt: ‘Unfolding … slaat een brug tussen folkmuziek, klassieke muziek en filmmuziek.’ Hoe mooier kan je het nog zeggen…
Kleine gastrollen zijn er nog voor Emma Barton-Smith (vocalen), Mick Pedaja (vocalen, synths en samples) en Jeroen Geerinck (gitaar). Die laatste krijgt wederom een zeer grote pluim voor de voortreffelijke opname, mix en productie. Als je niet van klassiek (strijktrio’s) houdt, dan ben je na Unfolding direct fan. En omgekeerd wordt de verstokte klassieke liefhebber zonder meer een folkfanaat. Uitmuntende cd. Wellicht nu al de cd van dit jaar….
