(V2 Benelux)
Mitchell Grant Lewis werd geboren in Australië, belandde in Brisbane (UK), maar verkaste een paar jaar geleden naar Stockholm. Na een drietal ep’s in de afgelopen 6 jaar verwachten we met Oh downhill de grote doorbraak. Op wederom ep formaat – 5 songs kent het schijfje – valt alles samen bij deze introverte, ingetogen singer-songwriter. Hij speelt slechts gitaar, maar de klanken op de songs zijn breder, dankzij subtiel gebruik van electronica. Soms is dat alleen maar een nagalm of een simultane, doch verschoven gitaarpartij.
Hier en daar hoor je gedoseerde keyboardklanken, een enkel percussiedreuntje, maar vooral de wat dromerige zang van de Australisch-Britse Zweed. Het sfeertje dat hij oproept doet sterk denken aan de muziek van Arstidir, Svavar Knutur etc, dus vooral de indiefolkpop uit de Noordelijke landen.
Zijn teksten zijn bedrieglijk eenvoudig, doch kennen een diepere ondergrond. Die teksten worden verpakt in ritmisch sterke melodieën, die de ene keer vrolijk en vervolgens melancholisch overkomen. Toch kan hij ook stevig uitpakken, getuige de song Everybody hates me. Dat kan niet autobiografisch zijn, want hier heb je er een fan bij.
