Jazz, Chanson, Musiques De Film Et Poesie (1946-1960)
(Fremeaux & Associes)
Les alchimies discrètes d’Henri Crolla is de titel van een biografie, geschreven door Stéphane Carini. Het boek is uitgegeven bij Frémeaux & Associés. Bij die gelegenheid gaf de uitgever ook een dubbel-cd uit, die een mooi overzicht biedt van de verschillende activiteiten van deze merkwaardige gitarist. Deze cd-box brengt opnames uit de periode 1946-1960, de tijd dat Crolla professioneel gitarist was.
Crolla werd in 1920 te Napels geboren, maar in 1922 emigreerde zijn familie naar Parijs omwille van het opkomend fascisme in Italië. Ze vestigde zich in de buurt van de Porte de Clichy, de omgeving waar ook de familie Reinhardt verbleef. De kleine Henri, die muzikale ouders had, was ook kind aan huis bij Django Reinhardt. Van kindsbeen af speelde Henri op de mandoline van zijn moeder en speelde hij mee in het familieorkest “Jazz Crolla”. Pas na de tweede wereldoorlog werd Henri Crolla een beroepsgitarist. Vandaar de periode 1946-1960, waaruit de dubbel-cd 48 opnames bevat. Die geven een mooi en gevarieerd overzicht van de verscheidenheid van de muziek die Henri Crolla vertolkte en componeerde.
De eerste cd opent met drie archiefopnames van jam-sessions met jazzpianist Léo Chauliac. Daarna volgen zeventien opnames waarin Crolla Franse chansonniers begeleidt. De belangrijkste hiervan is Yves Montand, die met Crolla in contact kwam door bemiddeling van de dichter Jacques Prévert. Gezongen door Montand staan dertien nummers op de cd, opgenomen tussen 1948 en 1956. Verder begeleidt Crolla ook nog Edith Piaf, Mouloudji en Nicole Louvier voor telkens één nummer. Respectievelijk zijn dat de nummers Cri du cœur (H. Crolla-J. Prévert), Aurore (H. Crolla-C. Laurence-A. Verdet) en J’imagine que sur ta naissance (N. Louvier). Daarna volgen Djangology, Manoir de mes rêves en Belleville, drie nummers van Django Reinhardt, die hij samenspeelt met Stéphane Grappelli, de violist en compagnon van Reinhardt. Daarna volgt Alembert’s, een nummer dat Crolla en Grappelli samen componeerden.
CD 2 bevat vooral instrumentale nummers die Crolla met verschillende jazzensembles opnam. Zes nummers zijn gedichten van Jacques Prévert, voorgedragen door de auteur zelf en muzikaal ondersteund door Crolla. Het zijn onder meer Chanson dans le sang (elle tourne, la terre) en Barbara met de merkwaardige zin ‘”Quelle connerie, la guerre”. De laatste vijf nummers zijn filmmuziek door Crolla gecomponeerd.
Toen Crolla in 1960 stierf, hij was pas veertig, zei Naguine, de vrouw van Django Reinhardt: “Na hem zijn er geen gitaristen meer”. De dubbel-cd herinnert ons een merkwaardig gitarist uit de naoorlogse Franse jazz en chanson scène.
Website: https://www.fremeaux.com/