 |
You don’t know
(Acoustics CDACS 070)
Hilary James draait al heel wat jaren mee in de akoestische (folk)muziekwereld. Zowel met partner Simon Mayor, als solo, brengt ze met regelmaat een zilveren schijf uit. Haar recente cd belicht voornamelijk de blues- en jazzkant van de veelzijdige muzikante. Dat wil niet zeggen dat de folkzijde onderbelicht blijft, want hoe dan ook sijpelt die er gegarandeerd door. Het is eerder een legering dan een overheersing. Onder de composities echter nummers die je niet zo vaak op een folkpodium hoort, zoals een interessante versie van Mertis John’s Need your love so bad, vooral bekend van – uiteraard – Fleetwood Mac. Maar ook drie composities van Hoagy Carmichael, They all laughed van George & Ira Gershwin, Utah Phillip’s Rock salt and nails en de ragtime Say no to the devil van Rev. Gary Davis. Ze worden aangevuld met een handvol eigen composities en wat onbekendere werken van andere componisten. James (bassen en leadzang) weet met de gastmusici – waaronder Mayor (gitaar, viool, mandoline), Phil Fentimen (gitaar, bas), Dave Mattacks/Simon Price (drums) – en een handvol backing vocalisten een permanent ontspannen sfeertje neer te zetten. Er wordt voortreffelijk gemusiceerd, de opnamen zijn als altijd perfect, haast klinisch… En daar wringt wat mij betreft nu net de schoen. Het is allemaal wat té perfect. Aan James’ stem moet je wennen: hoog en zuiver, maar wat vlak en met een weinig diepgaande expressie. Maar het is naar mijn idee vooral de te safe manier van muziek maken die de schijf de das omdoet. Ik kan weinig uitspattingen of uithalen ontdekken. En als de musici een keer los gaan, dan is dat braaf binnen de kaders. Graag had ik wat scherpe randjes gezien. Met ook de repertoirekeuze in gedachten, dringt zich het beeld op van gesofisticeerde jazz- en bluesloungemuziek. Dat is jammer, want James c.s. zijn tot veel meer in staat.
