Iontach – Jiggin’ it

  Luister fragmenten via Last.FM

Jiggin’ it
IONCD 177 / www.iontach.de

De meest bekende muzikant van het trio Iontach is ongetwijfeld fluitiste, violiste en concertina speelster Siobhan Kennedy. De oorspronkelijke Noord Ierse maakte eerder deel uit van de in Nederland niet onbekende groepen Siamsa en La Lugh.

Angelika Berns kwam met Keltische muziek in aanraking tijdens haar jarenlange verblijf in Engeland. Zij speelt bodhran, keyboards en whistles. Multi-instrumentalist Jens Kommnick  gitaar, bouzouki, cello, uillean pipes, whistles en keyboards completeert het drietal. Ik weet niet hoe ze het daar voor elkaar krijgen, maar opnieuw is dit een vanuit Duitsland opererende groep die Keltische muziek maakt die vele malen interessanter is dan wat het gros hier in de lage landen produceert. Jiggin’ it blinkt uit in verrassingen. Zo zijn er zeer fraaie meerstemmige liederen, loepzuiver maar ook met pit gezongen en een uitspraak die niet geforceerd kopie Iers klinkt, maar wel authentiek. Opvallend daarbij is dat de beide solostemmen Berns en Kennedy- niet veel voor elkaar onder doen in bereik en kleur. Daarnaast is de instrumentatie van de nummers zeer knap en vooral breed. Enerzijds heel eigenzinnig een hornpipe in een schitterende bewerking met fiddle en cello, gevolgd door een reel met aanvullende piano bijvoorbeeld-, anderzijds meer standaard. Dat laatste gebeurt dan wel gebruikelijk qua bezetting, bijvoorbeeld gitaar, fluit en fiddle, maar geenszins in de uitvoering. Kommnick beheerst de door hem bespeelde instrumenten zonder een echte virtuoos te zijn, tenzij op gitaar. Zijn fingerstyle is meer dan kundig en is voor de beide dames een perfecte basis met vaardige harmonien en ritmen. Op Jiggin it zal je op een twee, drietal nummers nauwelijks bekende deunen tegenkomen. Deels bestaat het repertoire uit eigen composities, aangevuld met traditionals en hedendaagse nummers, voorzien van originele arangementen, zoals Emily Smiths Edward of Morton. Hier en daar deed Iontach me denken aan het aloude Oisin, maar dan wat meer gekneed en geüpdate. Gewoon een prima cd dus.

 

Scroll naar boven