(PakerProd038: Xango Music Distribution)
Ivarh is een nieuwe jonge loot aan de onuitputtelijke Bretonse folkboom. Hun muziek is herkenbaar Bretons en toch niet authentiek of standaard. Daarvoor zorgt in eerste instantie al de bezetting. Twee gitaren (Pablo Molard op akoestische gitaar en Benjamin Bessé op 12 snarige elektrisch gitaar en analoge synthesizer), een drummer/percussionist (Thomas Bessé), een saxofonist (Ewen Couriaut) en zanger Elouan Le Sauze.
Bij de meeste hedendaagse Bretonse folkgroepen staan de instrumentalen centraal. Bij Ivarh zijn dat liederen. Die songs zijn deels traditioneel, deels gebaseerd op overgeleverde teksten en het overige is gecomponeerd door met name Pablo Molard en Elouan Le Sauze. Zijn stem is wel typisch Bretons met de wat nasale klank en de ingehouden vibrato op het einde van een strofe. Het doet denken aan Yann Fanch Kemener of Eric Marchand. De stem van Le Sauze is karaktervol en doet warm aan.
Ondanks dat dansmelodieën sec ontbreken, verwerkt het vijftal toch wel hier en daar gavottes of fisel in de melodieën. Dat geldt bijvoorbeeld in het lange Kreiz – zo’n 14 minuten – waarin een fraai ongebouwde gwerz na een rustig intro een tegenmelodie in begeleiding krijgt en in het tussenstuk een fisel volgt, waarna men weer terugkeert naar de uitgangspositie. Knap staaltje arrangeren! Een soortgelijke aanpak krijgt de titelsong dat begint als een melancholieke ballad en ontaardt in een swingende en krachtig gespeelde song. In Larit Din blijft de krachtige explosie achterwege, maar is de begeleiding ingehouden en sober, maar wel heel fraai. Ook de afsluitende gwerz Ar Veaj is een mooie rustige melodie.
Door een specifieke opname van de drums – en dan met name de bekkens – klinkt dat instrument alsof hele volksstammen tijdens het dansen de percussiegeluiden produceren. Dat zal zeker gebeuren bij een live optreden, maar als cd is het (thuis)beluisteren net zo’n genot. Ivarh is een interessante groep met weer een andere invalshoek in de springlevende Bretonse folkmuziek.
