Masked and separated
(paypal.me/keeponrocking44)
Masked and separated is een bescheiden hommage van zanger-gitarist Jacques Mees aan Bob Dylan, die dit jaar 80 jaar is geworden. Mees heeft een status als het gaat om het interpreteren van Dylan. Zie bijvoorbeeld de recensie van de in 2016 verschenen cd I’ll remember you. Op de onderhavige EP vertolkt Jacques Mees vijf liedjes van de meester, afkomstig uit zeer verschillende periodes van zijn muzikale loopbaan.
Openingsnummer Father of night is van New Morning uit 1970. Jacques Mees speelt het in een wat trager tempo dan Dylan, wat heel plausibel klinkt. Queen Jane approximately is het oudste nummer van Dylan op Masked and separated en afkomstig van Highway 61 Revisted (1965). Jacques Mees wordt in zijn versie begeleid door Luigi Catuogno op de klassieke gitaar, Jos van Es op bas en Martijn Kerkhofs op de tamboerijn.
Dirge is te vinden op Planet Waves (1974). Mees brengt een ingetogen versie. Maar een klaagzang (de letterlijke vertaling van dirge) wordt het niet, vooral door het opgewekte gitaarspel van Catuogno.
Tell Me (1991) staat op de The Bootleg Series Volumes 1-3: Rare & Unreleased 1961-1991. Dylan wordt daarbij ondersteund door de gitaren van Mark Knopfler en Mick Taylor. De klassieke gitaar, de accordeon en de contrabas geven de versie van Mees een goede twist.
Uitsmijter Not dark yet zette Dylan in 1997 op Time out of mind. Het gaat over het ouder worden en de naderende dood. Hierin past een kalm ritme. Alle instrumenten – op de mondharmonica na – worden hier bespeeld door Martijn Kerkhofs.
Het opvallendste aan Jacques Mees is dat zijn stem en intonatie overduidelijke echo’s van Bob Dylan herbergt, zonder dat je het gevoel hebt dat de meester geïmiteerd wordt. En dat is knap.
