Jacques Pellen – A-hed an aber

A-hed an aber
(Paker PRod 027)

Jacques Pellen is een voortreffelijk gitarist, met name de 12-snarige gitaar is zijn ding. Hij speelde in diverse formaties met de groten van de Bretonse folk (de Molards, Veillon, Nogues bijvoorbeeld) en in zijn eigen creatie Celtic Processions, maar zijn muziek is niet altijd even makkelijk.
A Hed an aber is een soloproject waarop Pellen zijn gevoelens voor de Bretonse baaien muzikaal verklankt. In de titeltrack vertolkt hij op zeer fraaie wijze de getijden van het water en net als en eb en vloed vloeien de gitaarklanken in een frequent patroon in elkaar over. Het is een uiterst toegankelijk stukje muziek, maar dat geldt in feite voor de hele cd. Met name de sublieme opname – helder en met redelijk wat nagalm – maakt het luisteren eveneens aangenaam.
Desondanks is het geen standaard folky album. Pellen is bedreven in het insluiten van toonsoortwisselingen, het spelen van (onverwachte) dissonante akkoorden, soms een tempowisseling. Alleen op deze cd past het, is het effectief en niet overdadig. En als hij dan een mooie uitvoering brengt van Gerswin’s I love you Porgy valt dat geenszins uit de toon. Ook Aber met zijn akkoord- en melodiestructuur, dissonanten kan je eerder een jazzy dan een folky compositie noemen. Maar wie maalt daarom als het een aangrijpend, pakkend werkstukje is.
Pellen kan zo mee in de New Acoustic Music scene. Zo pakt hij tevens een traditional – Her mantle so green- op zijn bekende wijze aan. Het merendeel van de composities is van eigen hand, met hier en daar een bewerkte traditional en geleende compositie. Lec’h van Kristen Nogues kan je eerder een muzikale sfeertekening dan een melodie noemen. Fraai is zijn bewerking vsn David Goulder’s Januari man, waar op een voortkabbelende sequens laid-back de melodie gespeeld wordt.
Interessante muzikant die Jacques Pellen…

Scroll naar boven