Catch the spirit II
(Acoustic Music Records 319.1510.2)
Catch the spirit II is … uiteraard. Na het succes van deel 1 kon deel 2 niet uitblijven. Volgens Stotzem zelf omdat er nog zoveel mooie en interessante popsongs waren die hij zo graag wilde omwerken naar solo gitaaruitvoeringen. Nu gun ik Jacques Stotzem met alle plezier de vergrote belangstelling. Dat verdient één van ´s werelds beste gitaristen van harte. En het moet gezegd, je kan de Belg niet op gemakzucht of routinematigheden betrappen. Zijn bewerkingen van de nieuwe elf rock en popklassiekers liegen er niet om. Toch heb ik wat gemengde gevoelens bij dit vervolg. Enerzijds wellicht omdat ik niet alle nummers even aansprekend vind, maar dat is persoonlijk. Anderzijds omdat Stotzem zelf van die fantastische nummers componeert en waarom dan twee albums vol covers? De elf tracks hebben een hoog herkenningsgehalte. In de eerste plaats uiteraard vanwege de -meestal- zeer gekende melodieën als Honky Tonk Women, Hey Joe, Like a hurricane, Wild Horses, Paris Texas etc. Daarnaast hoor je toch, gelukkig, de eigenheid van de uitvoerder zelf terug in de bewerkingen. Minder dan in het eigen werk, maar ook hier die zeer knappe harmonischen middels uiterst fijne akkoorden, vooral het melodische en lyrische en toch die dwingende drive. Illustrerend is zijn bewerking van Jagger & Richards’ Wild Horses, waarin hij bijna onopgemerkt verdomd knappe baspartijen neerlegt en subtiel volle open polyfonische klanken uit het snaarinstrument tovert. Meer dan ooit klinken de uitvoeringen behoorlijk dynamisch en vol power. Je merkt in de uitwerkingen gewoon het spelplezier van de Belg. En dat maakt het album dan toch weer als een zoveelste standaard in de voortreffelijke discografie van onze zuiderbuur.