Jan De Wilde kende een glansrijk jaar

Het theaterseizoen 2015-2016 is wel bijzonder geweest voor Jan De Wilde, nu al bijna een halve eeuw een Vlaams kleinkunsticoon. Alhoewel de man steeds is blijven optreden waar men er hem om vroeg, was het al 15 jaar geleden dat hij nog een vrij grote theatertournee maakte. Die volgde op de uitgave van zijn laatste cd met eigen nummers Oude Maan. Dat was in 2000. Vijftien jaar later verscheen er niet alleen een drievoudige cd-box met een compilatie van zijn werk en welgeteld drie nieuwe nummers, maar ook een biografie over zijn leven en werk. Aansluitend ook een vrij omvangrijke theatertour naar 24 Vlaamse culturele centra.

 

Ineens driemaal Jan De Wilde is iets wat we van hem niet konden verwachten. Jan De Wilde heeft immers de reputatie een langzaamaan mens te zijn, een man van onthaasting eersteklas. En nu dit! Was het naar aanleiding van zijn zeventigste verjaardag, maar dan uitgesteld? Wie zal het zeggen. Jan werd 70 op nieuwjaar 2014. Uitstel betekende in dat geval dus geenszins afstel. Dat gold ook bij de cd met kerstliederen, gezongen door Jan De Wilde en begeleid door het ensemble Currende onder leiding van Erik Van Nevel, die in 2011 uitkwam. De uitgave was gepland tegen Kerstmis 2010 maar De Wilde had meer tijd nodig om die helemaal naar zijn zin in te zingen. Het werd dus een jaar later. Niet getreurd daarom, want het resultaat was prima. We schreven al onze lof hierover bij verschijning van de cd.

 

©LucDeDecker
©LucDeDecker

Een theatertournee
Het begon eigenlijk in de AB te Brussel op 4 oktober 2014 waar Jan De Wilde zijn succes-cd Hè Hè, geproduceerd door Henny Vrienten, zowat een kwarteeuw later helemaal live kwam zingen in deze Brusselse chansontempel. Heeft dat de lont weer aangestoken? Feit is dat Jan vorig jaar in augustus met veel succes optrad op het festival te Dranouter. En dan startte in november 2015 die theatertournee die hem in 24 zalen bracht. Alle voorstellingen waren omzeggens uitverkocht. De kleinkunstenaar die in de jaren ’60 liedjes begon te zingen en in 1970 onmiddellijk doorbrak met zijn eerste elpee Zzrrrrôôô blijkt nog steeds een groot publiekslieveling te zijn. Schijnbaar onbeholpen weet hij het publiek te boeien, uiteraard met de chansons die hij zingt, maar ook met zijn fijne humor tussenin. Zelfs snipverkouden, zoals op die zesde januari te Leuven, wist hij gedurende zijn ganse recital het publiek in de ban te houden. Hij was omringd door zijn vaste muzikanten, maar ook door een violiste en een kwartet van koperblazers. Jan De Wilde, die een uitstekend liedjessmid is en met zijn eigen repertoire een mooi recital zou kunnen vol zingen, koos er voor om ook de chansons te zingen van andere auteurs die hij op plaat zette. Natuurlijk zong hij de nummers van Lieven Tavernier die door De Wilde bij het grote publiek bekend raakten: Eerste sneeuw, De fanfare van honger en dorst en De verdwenen karavaan. Ook Wij houden stand van de betreurde Luc De Vos en Wakker naast jou van pianist Kries Roose stonden op de playlist. En uiteraard ook de drie nieuwe nummers die hij pas recent opnam: Hare Krishna halleluja, Valsspeler en Wals met Mathilda. Dat laatste is een vertaling door zijn gitarist Eddy Peremans van Tom Waits’ Tom Traubert’s Blues. De vertolking van dat nummer door Jan De Wilde was een van de hoogtepunten van het concert. Het staat nu al vast dat De Wilde ook in het volgend theaterseizoen 2016-2017 een tournee maakt langs Vlaamse culturele centra. Kleinere centra kunnen hem met een kleinere bezetting, zonder koperensemble, programmeren. Wie hem dit seizoen miste heeft dus nog alle kansen om deze zeventiger in volle vorm toe te gaan juichen.

 

Een boeknfi0aizct1eyadh0_jan_de_wilde
Zijn jongere vriend en co-producer van zijn cd Oude maan, Jo Bogaert, schreef een biografie. Het leven en werk van Jan De Wilde deelde hij in drie grote brokken in: Aalst, Lede en Aaigem. Het zijn de drie oorden waar Jan zijn leven doorbracht. In Aalst bij zijn ouders, als jonggehuwde in Lede met zijn vrouw Lieve op het adres Vogelenzang, 5 (vandaar de titel van zijn tweede elpee in 1972) en in Aaigem waar ze nog steeds wonen in een eigen huis. Je leert er het leven kennen in een volkse Aalsterse straat, kort na de oorlog. Veel familieleden en andere types uit Aalst die bezongen worden in zijn liedjes passeren de revue. Wie Jan De Wilde als mens en als artiest beter wil kennen moet dit boek lezen. Dat een goede rewriter sommige herhalingen had kunnen vermijden doet niets af van het boeiend verhaal over die uitzonderlijke kleinkunstenaar. Je leest in het boek ook dat Jan niet van dat woord houdt – spottend heette het poppentheater waarmee De Wilde met enkele vrienden optrad van 1964 tot 1970 ‘Het Heel Klein Kunsttheater’ – maar ik ken geen andere term om de betere liedjeszangers uit die periode te benoemen. Na het levensverhaal met veel pittige anekdotes volgt onder de titel ‘De Filosoof van Aaigem’ een lexicon waarin De Wilde zijn persoonlijke kijk geeft op een aantal termen. Dat ‘Huismus’ en ‘Slapen’ erbij horen zal niemand verwonderen die De Wilde een beetje kent. Bij ‘Achter elke grote man…’ spreekt Jan erg lovend over zijn vrouw Lieve. Zonder haar steun aan Jan en zijn zangcarrière had ik nu zeker niet over Jan De Wilde zitten schrijven. In een volgend deel van het boek schrijven enkele vrienden over Jan. Het zijn Frans Ieven, producer van het eerste uur, Bart Peeters, Urbanus, zijn compagnon de route Zjef Vanuytsel, Henny Vrienten en de befaamde strafpleiter Jef Vermassen. Het zijn gesprekken met Vermassen die De Wilde inspireerden tot zijn lied Huis van bewaring. Het laatste deel van het boek heeft als titel ‘Alle teksten’. Het bevat maar enkele teksten meer dan het in 2000 verschenen boek bij uitgeverij Houtekiet: ‘Niks aan dan vel’. Dat boek bevat ook één tekst die hier niet hernomen wordt: Voorstelling. Dat lied werd nooit op plaat gezet maar je kan De Wilde drie strofes ervan horen zingen op internet. (zie video). Zoals elke biografie die zich respecteert bevat het boek ook een katern met foto’s. Twaalf zijn er, vanaf Jans kindertijd tot nu. Twee karikaturen (van Urbanus en van Zjef Vanuytsel) laten ook Jans tekentalent zien.

 

jan_de_wilde Een cd-box
Onder dezelfde titel als het boek bracht Warner Music Benelux een ‘Best Of 3cd’ uit. Zowat een derde van de tweeënzestig liederen komen uit de eerste vier elpees die Jan tussen 1970 en 1980 opnam voor Philips, allemaal met Frans Ieven als producer. Ieven was ook de producer voor de drie nieuwe liederen op deze uitgave. Ruim de helft van deze box bevat liederen die De Wilde tussen 1987 en 2000 op drie cd’s uitbracht bij EMI. Producers van deze opnames waren achtereenvolgens Jean Blaute, Henny Vrienten en Jo Bogaert, ook auteur van het boek. Twee tracks, Eerste sneeuw en Hoenoemdegij?, komen uit de cd die De Wilde met het ensemble Prima La Musica opnam in 1992, eveneens bij EMI. Als laatste track krijgen we een verrassing, met name een demo van een Engelstalige versie van Een vrolijk lentelied. Het kreeg als titel Here comes the springtime. Deze compilatie geeft, voor een erg zacht prijsje, een goed overzicht van het werk van Jan De Wilde.

 

Kijk ook eens op www.jandewilde.net

Scroll naar boven