Slijp steen
(www.seun.nl)
Het is al weer vier jaar geleden dat zanger-gitarist Jankobus Seunnenga zijn laatste cd Fabels met kleurkrijt uitbracht. Daarop werkte hij samen met Dick Vestdijk, zoon van de schrijver Simon Vestdijk. De nieuwe uitgave van Seunnenga is een dichtbundel met als titel Slijp steen, die vergezeld gaat van een cd. Gezongen poëzie. Of zoals de dichter-zanger het zelf formuleert op de introductiepagina voor de cd: Liederen en gedichten van verlangen, opstand en jolijt, en ter voorkoming van het onvermijdelijke.
Nieuwjaarsdag 2019 werd Jankobus Seunnenga benoemd tot streekdichter van de (toen nieuwe) gemeente Noardeast-Fryslan. Dat was voor hem een enorme stimulans om een stroom aan gedichten neer te pennen. Wat uiteindelijk resulteerde in een fraai vormgegeven bundeltje met 22 gedichten. De helft daarvan werd ook getoonzet door Jankobus en bij hem thuis opgenomen, bijgestaan door Dick Vestdijk (viool, gitaar, zang) en Sjoukje Bloem (zang). De geluidsmix werd door Seunnenga en Joop van der Linden gedaan in Studio Trekkerzicht in Lutjegast.
Het moet gezegd: Jankobus Seunnenga is een getalenteerd dichter. Realiteit en verbeeldingskracht vloeien samen. Hij doet dat graag in vier strofen, maar legde ook wel – vooral voor de op muziek gezette teksten – meer woorden neer. Opvallend genoeg begint de cd met een instrumentaal stuk met een titel die je op het verkeerde been zet: Een lied voor Elser. De sonore stem van Jankobus klinkt voor het eerst in Zweef maar mee, wat gaat over de kracht van muziek. Daarna klinken nummers als Labyrint, Gadeslaan en Zomeravond. Daarbij staat steeds de tekstvoordracht op de voorgrond. Toch werd er gezorgd voor voldoende afwisseling. Ook ukelele en dwarsfluit geven kleur.
De verpakking is opnieuw goed verzorgd. De cd en de bundel zitten in een kartonnen omhulsel. Het geheel wordt door een stalen knijpertje bijeen gehouden.
Een fraaie uitgave. Als er weer vier jaar nodig om een uitgave van vergelijkbare kwaliteit te produceren, dan wil ik best zo lang wachten.
