(ISOPinkki Pinkcd7; Xango Music Distribution)
De cd-flap vermeldt alleen informatie in het Fins en behalve de opsomming van de muzikanten en de bespeelde instrumenten maakt deze recensent daar geen hout van. Dan maar het redmiddel internet. Ook daar kom je weinig of niets tegen over deze formatie. Discogs geeft aan dat de formatie rond gitarist Janne Högbacka een drietal eerdere cd’s heeft uitgebracht. Bandcamp beperkt zich tot één cd. Word je ook niet veel wijzer van. In tegenstelling tot de eerdere albums zou dit album ‘stripped down’ en rustiger zijn dan de voorgangers. We geloven het maar.
Deze Jättiläisen Tasku begint al even mysterieus met een gesproken tekst – Johdanto – van bijna 9 minuten lang. In het Fins uiteraard… Daarna gelukkig muziek, die inderdaad laidback klinkt. De kwalificatie Scandinavische pop zou niet misstaan: rustig gitaarwerk met vooral een elektrisch keyboard en een hoge, bijna falsetto leadzang. Hier en daar wat vioolpartijen, zowel solo als in strijkkwartet. Het zou me niet verbazen als de drummer kwastjes gebruikt in plaats van stokken. Dat soort muziek dus…. Kauhukahvai is een countryachtig lied dat bij een talentenjacht hier in Nederland als ‘flauw, gezapig en van beginnerskwaliteit’ beoordeeld zou worden.
We zijn wel wat poppyfolk uit de Noordelijke landen gewend (IJsland, Faeröer) en deze Finse popfolk lijkt daarop, maar kan niet de volle speelduur boeien. Ze werkt niet op je zenuwen noch is ze storend, maar is te gepolijst en kabbelt te rustig voort, zonder echt spannende of opwindende momenten. Geen concurrentie vooralsnog voor Arstidir, Bjork, Eivor en al die andere, betere formaties.
