 |
Kangaba-Paris
(Buda Musique 860335)
Fransman Jean-Philippe Rykiel en Malinees Kansine Kouyate ontmoetten elkaar ruim twintig jaar geleden. Nu pas heeft dat geresulteerd in een eerste gezamenlijk product. De eerste is pianist, keyboard-en synthesizerspeler, de tweede bespeelt de balafon. Beiden instrumenten zijn in essentie percussie-instrumenten.
Toch zijn er duidelijke verschillen. De hamers op de piano slaan snaren aan waarmee tonen, akkoorden en ook ritmen geproduceerd worden. De balafon brengt de klanken, meestal een enkele toon, voort door op houten blokken te slaan. Toch is het samengaan heel verrassend. In de meeste gevallen zorgt de piano voor de harmonieën en de balafon voor de melodie.
Dat het geen vooropgezette zaak is illustreert het zeer knappe La jeune fille et l’Hippopotame. De piano soleert hier op een fraaie sequens, voortgebracht door de balafon. Gaandeweg en ongemerkt verschuift dat proces in omgekeerde richting. Rykiel en Kouyate weten met name veel harmonischen in hun muziek te stoppen. Daardoor klinkt hun muziek zeer lyrisch. Maar evengoed zijn er doordachte breaks, contrapunten, polyfonische vondsten en ongedwongen improvisaties.
Alle composities zijn van de hand van Lansiné Kouyate, hebben kop en staart, voldoende structuur, maar ook ruimte voor gevarieerde inbreng. De uitmuntende arrangementen zijn van Rykiel. Noem dit geen traditioneel album, al is Quést-ce qu’on a fait la? nog het meest gelieerd aan een traditionele Malinese tune. Slottrack 15 aout is, inclusief synthesizer, de meest experimentele track met minder melodiestructuur, veel improvisatie, een gestadige opbouw en dat in een speelduur van ruim 11 minuten.
Moderne, eigentijdse muziek met overgeleverde elementen in een ongewone combinatie met een wonderbaarlijk mooi resultaat.
