 |
A love brand new
(Sena RLR 48191)
Enige jaren geleden recenseerde ik een cd van het toen nog jonge Jodymoon. Ik was er van onder de indruk en dat ben in van A love brand new opnieuw. Digna Janssen (vocalen, piano en percussie) en Johan Smeets (gitaren, dobro, bass, lapsteel, piano, wurlitzer, vocalen en percussie) weten de gevoelige snaar te raken met hun eigen composities. Ze hebben wat America, wat bluesy, wat folky en mix dat maar door elkaar.
De arrangementen zitten pakkend in elkaar met voldoende drive en power. In openingstrack Sing low trekt Janssen de bluesscheur open en blijft toch vrij beschaafd zingen. De instrumentale afwisseling, met dobro, elektrisch gitaar en piano, is grandioos. Lekker swingend is Never run out, maar ook hier die heerlijke stem van Janssen, waaraan je ge(k)luisterd raakt.
Experimenteel is de intro met vocodorzang in Horizon yellow. Ik kan er nog moeilijk aan wennen en al dat gefrats heeft het duo niet nodig. De iets vervormde dobro/lapsteelsolo op het eind van het overigens prima nummer maakt wel weer heel veel goed. En als je Hey son, met fraaie strijkers bij het lekker kabbelende akoestische gitaar getokkel hoort en die doorleefde stem, dan verlang je al helemaal niet meer naar een Anouk! Smeets neemt verdienstelijk de leadvocalen voor zijn rekening in het bluesy Her Father’s voice. Maar als de twee in duet gaan…. Smullen!
Een opmerkelijk nummer is het woordloze Shine, met raspende cello en viool, waarbij de solo op de steel doet denken aan een sitar in een raga. Sarah & Rose past dan weer voortreffelijk in de Westcoastblues. Tja, elk nummer is wel het vermelden waard. Laat ik het kort vermelden: allerbeste folkbluesrockpop uit eigen land!
