Dazumal
(Eigen uitgave: )
Alweer verscheen er een cd in de serie Europeana. Na Raum & Zeit (2011), Zeitenwechsel (2013) en Hautnah (2016) ligt deze keer het accent op liederen uit het oude Europa. Opnieuw is de ‘Duitse Nederlander’ Johan Meijer er in geslaagd een aantal aansprekende liederen te verzamelen, te zingen en van geweldige arrangementen te voorzien.
Al in de opening, Lotmannshagen, roepen de manoeuvres van de mandoline een goed gevoel op. Die Schwarze Galeere neemt symfonische proporties aan en in Tomaszów geeft een golvende vibrafoon het lied een diepzinnig karakter. Het wat chaotische Mistral gagnant, het Oost-Europees klinkende Zur Elbe en het jazzy Schiffe liegen am Kai onderstrepen de muzikale veelzijdigheid.
Naast enkele oudere liederen is toch het meeste werk van tijdgenoten (o.a. Daniël Lohues, Jaques Brel en Renaud). De teksten nodigen soms uit om even bij stil te staan, voor bijzondere inkijkjes in het duistere Europese verleden. Toch wisselen vrolijke en liefdevolle liederen het zwaardere werk af.
Meijers bloemlezing van Europese liederen is nog steeds niet compleet. De cd-persen krijgen nauwelijks tijd om af te koelen want een vervolg staat alweer op stapel. Logisch, want het slotlied vertelt ons: “Solange man singt ist doch noch niecht alles verlorn.”