Johan Verminnen – Mooie dagen (autobiografie)

Mooie dagen is één van de erg bekende nummers van Johan Verminnen. Het is nu ook de titel van zijn autobiografie, opgetekend door auteur en journalist Karel Michiels. Verminnen, geboren op 22 mei 1951 te Wemmel, een randgemeente van Brussel, is dus onlangs zeventig geworden. Een goede aanleiding om terug te blikken op zijn leven.

Het is vooral een biografie geworden van zijn muzikale leven. Uiteraard vertelt hij in het boek ook over zijn privéleven. Zijn kindertijd, zijn verhouding met vader en moeder (over wie hij het boek Prinses van het Pajottenland schreef), zijn veel te vroeg gestorven oudere broer Bert, zijn huwelijk en de geboorte van zijn dochter en kleinzoon, dat allemaal komt wel aan bod, maar de belangrijkste inhoud van het boek gaat over het ontstaan van de diverse elpees en cd’s die hij sinds meer dan vijftig jaar uitbracht.

Zijn bekendheid bij het publiek ontstond op 10 november 1969, toen hij een der laureaten werd van de televisiewedstrijd ‘Ontdek de ster’. Toon Hermans, die een van de juryleden was, zag voor Johan als zanger een mooie toekomst weggelegd. Kort nadien was het Will Tura die hem in contact bracht met platenproducer Jean Kluger. Bij het verschijnen van zijn eerste titelloze elpee in 1970 verscheen zijn foto in alle persorganen.

In het boek noemt Johan alle personen die bij die productie betrokken waren. En dat doet hij ook voor alle volgende producties. Aldus bevat het boek een rijkdom aan namen uit de muziekwereld. Niet te geloven met en voor wie Johan Verminnen allemaal gewerkt heeft. Daarom vind ik het wel jammer dat er achteraan het boek met zoveel informatie over muzikanten, geen namenregister werd opgenomen.

Het is een boeiend boek geworden dat vlot leest. Verminnen maakte platen met grote budgetten en bezettingen, maar ook soms met weinig middelen. Van Melancholie, zijn elpee uit 1984, zegt Verminnen dat het misschien wel zijn mooiste plaat is. Ik zal hem niet tegenspreken. Hij noemt het een noodplaat, gemaakt met weinig mensen en middelen. Het is de eerste plaat waar toetsenist Tars Lootens de muzikale teugels in handen had en dat liet een ander geluid horen dan op zijn vorig werk. Het is ook de plaat waarop duidelijk zijn liefde voor het Frans chanson blijkt. Vijf nummers van de twaalf zijn vertalingen van Franse nummers. En niet van de minste auteurs in het genre: Michel Jonasz, Léo Ferré, Jacques Brel, Robert Charlebois en Claude Nougaro. Hierop herneemt hij ook het nummer De mussen op tekst van zijn broer Bert.

Kort na Melancholie scheidden zijn wegen met Jean Kluger. Twee jaar later werd, opnieuw met een belangrijke inbreng van Tars Lootens, Traag is mooi opgenomen voor het platenlabel BMG. Alweer een prachtige plaat. Zijn omzwervingen richting Frans chanson, met zelf geschreven Franse nummers, komen ook aan bod in het boek. Dat leverde elpees op als Elle chante na na na (1974), Je ne suis pas un flamand rose (1978) en Le cœur content (1987). Een Franstalige carrière is evenwel niet gelukt. In 1998 volgde nog de cd Marin d’eau douce.

Zijn liefde voor water en voor zijn lievelingsstad Brussel zijn natuurlijk ook belangrijke thema’s in het boek. Mag ik, die net als Johan een groot liefhebber is van het Frans chanson, enkele onnauwkeurigheden recht zetten?
Michel Jonasz is niet van Poolse afkomst, maar werd in Frankrijk geboren uit geïmmigreerde Hongaarse ouders. En het rituele glas op de vleugelpiano bij recitals van Georges Brassens bevatte water, waarachtig en natuurlijk water. En niet pastis zoals Johan het zich meent te herinneren. Een nieuw wonder van Kana zou hier echt te mooi zijn.

Het boek werd geschreven in de pandemietijd. Het laatste hoofdstuk in het boek heet ‘Coronadagen’. Het bevat een bijzonder nieuwtje. In volle coronatijd heeft Verminnen een parafrase van zijn Mooie dagen opgenomen. De tekst staat in het boek afgedrukt. Het werd afgespeeld van op de kerktoren van Hansbeke, het dorp waar Verminnen al vele jaren woont. Aan de inwoners van het dorp werd gevraagd vanuit hun open deuren het lied Coronadagen collectief mee te zingen. “Het was op dat moment het beste vaccin tegen de pandemie” zegt Verminnen.

Het lezen van dit artiestenleven kan ook helpen. Ik kan het alleen maar aanbevelen.

Scroll naar boven