Time thief
(Twin Dimension Records/Clear Spot)
Met Time thief brengt Groninger Joost Dijkema zijn tweede cd uit. Centraal staat het gitaarspel van de muzikant, maar hij voegt ook fluit, percussie, bas, banjo en af en toe wat vocalen aan toe. Er zijn gastbijdragen van John Hekert (lap steel) en de Finse Heta Salkolathi (viool, vocalen). Alle composities zijn eigen werk. Dat kent zowel elementen uit de school van Leo Kottke, de fingerpickende country en bluesman.
Edge of the city is een voorbeeld van dat laatste en eveneens de titelsong. Het weer instrumentale Spring fever is een spontaan country(rock)achtig nummer met een lekkere fiddle en kletterende banjo. En als je Legacy of an old skeleton car hoort, ditmaal op elektrische gitaar, vermoed je even dat Ad van Meurs (aka The Watchman) weder is opgestaan. Qua melodie dan, de brommende stem van Ad missen we node. De stem van Dijkema daarentegen is niet groots, maar voldoet.
Tevens waait er een lekker psychedelisch windje door of over de werkstukjes. Vooral die waar de twaalfsnarige gitaar wordt gehanteerd hebben iets mysterieus. Met name in de stukken met open stemming doet het me denken aan Michael Hedges en in het experimentele aan Steve Tibbitts.
De composities en het album etaleren de veelzijdigheid van Dijkema zonder stuurloos te zijn. De verscheidenheid dwingt je wel telkens om alert te zijn. Even wegdromen lukt niet bij dit gevarieerde album. De opname en de productie zijn wat ruw en onvolmaakt en komt wat huiskamerachtig over. Het is echter daardoor wel sfeerverhogend. Maar ik zou Dijkema ook wel eens met een echt goede producer in een professionele studio willen horen. Een fraaie ballad als To make us believe (once again) met Salkolathi kan transparanter en helderder klinken en komt dan veel beter tot zijn recht. De kwaliteiten daarvoor heeft Joost Dijkema zeker.