Het jonge songschrijversduo Josienne Clarke en Ben Walker wint in Engeland behoorlijk aan terrein, en Josienne wordt ingeschat als een folkzangeres van het kaliber June Tabor en Sandy Denny. Haar muzikale creaties zijn open en oprecht, en sluiten qua idioom goed aan bij de traditionele Engelse folk. Josienne’s muzikale partner is Ben Walker, een begenadigd gitarist met een ongekende virtuositeit. Hij is beïnvloed door mensen als Martin Simpson, Bert Jansch, Pierre Bensusan en Richard Thompson.
Ben’s rijke begeleidingen op de snaren voegt een extra dimensie toe aan Josienne’s prachtige stemgeluid. Het duo trof elkaar op een feest, de ene op zoek naar een akoestische uitdaging en de ander op zoek naar een begeleider op de gitaar. Zang en gitaar is de basis voor dit duo en in die hoedanigheid treden ze naar buiten. Het tweetal timmert vol overgave aan de weg, en de vruchten kunnen ze daar nu al van plukken. Een pas op de plaats met Josienne Clarke en Ben Walker, op de vooravond van een drie weken durende tournee door Nederland, Duitsland en België.
De basis blijft het zang en gitaar duo
Het debuutalbum, One Light Is Gone (2010) bestaat uitsluitend uit eigen werk. Het album werd onmiddellijk goed ontvangen en kreeg wereldwijd radio-aandacht. De opvolger, The Seas Are Deep (2011), bestaat in zijn geheel uit traditionele folk songs. Dit album toont de enorme bevlogenheid waarmee het traditionele lied nauwgezet een nieuw leven wordt ingeblazen. Op de Homemade Heartache EP (2012) laat het duo horen nog van meer markten thuis te zijn, want hier komt een duidelijke link met Americana aan het licht. Op de albums Fire & Fortune (2013) en het onlangs verschenen Nothing Can Bring Back The Hour, laat het duo op een fenomenale wijze horen ook zeer bedreven te zijn met het schrijven van arrangementen voor strijkinstrumenten.
Op Nothing Can Bring Back The Hour zijn vele invloeden te horen. Van Middeleeuwse klanken tot ambient, en van jazz en klassiek tot folksongs. Josienne hierover: ‘Ben en ik zijn altijd al geinteresseerd geweest in vele muziekstijlen buiten de folksongs, het is ook nooit onze opzet geweest om enkel folk songs te spelen. We willen ook graag de diepte in met andere stijlen en dat integreren in onze eigen muziek. Klassiek is daar een goed voorbeeld van, we experimenteren graag met een klassiek werk dat we vervolgens ombuigen naar onze eigen specifieke stijl. Op dit moment werken we aan een lied van Schubert, een koorwerk van Edward Elgar en een aria van Mozart. Deze hebben we inmiddels gearrangeerd voor zang en gitaar. Hetzelfde doen we met een paar jazz werken. Er is zoveel geweldige muziek om dit soort experimenten mee uit te voeren, maar het ontbreekt ons vaak aan tijd!’
Op het vorige album, Fire and fortune uit 2013, ontplooide het duo zich tot ware arrangeurs, en werd het ene na het andere mooie strijkarrangement gecomponeerd. Ook kwam Josienne’s blokfluiten en saxofoon in beeld. Deze lijn is in een nog sterker contrast voortgezet op Nothing can bring back the hour. Maar hoe vertaalt het duo deze rijke arrangementen tijdens de optredens? ‘De basis van alles wat Ben en ik doen zal altijd zang en gitaar blijven. Vanuit die opzet zijn de meeste songs ook geschreven en tot stand gekomen. Onder ieder groots arrangement schuilt een simpel lied voor zang en gitaar. De relatie tussen de zang en de gitaar zal er altijd zijn, maar de studio biedt ons mogelijkheden om onze sound op een creatieve manier grootser te maken. Live zullen deze songs anders klinken, en dat maakt ze zeker niet minder.’
Onlangs hebben Josienne en Ben een week doorgebracht in Cecil Sharp House te Londen om twee Renaissance songs te herarrangeren. Gaat het duo deze songs ook opnemen en/of toevoegen aan de live set? ‘We hebben een week in Cecil Sharp House doorgebracht om twee songs van John Dowland (1562–1626) in te studeren en te herarrangeren. Deze Renaissance liederen worden normaal gesproken enkel door klassieke zangers en luitspelers uitgevoerd, en dat betekent dat ze een sterk klassiek karakter meekrijgen. Wij hebben de songs herzien en aan het einde van de week publiekelijk uitgevoerd in een meer toegankelijke folk stijl. Zo nu en dan spelen we deze songs tijdens onze concerten, en inmiddels hebben we beide songs al opgenomen. We overwegen om ze op een volgend album te plaatsen.’
Terugkomende op de luit, Ben heeft een dusdanig specifiek aanslag en gitaarspel dat overeenkomsten lijkt te hebben met luit-muziek. ‘Neen, ik heb nooit luit gespeeld, maar wel klassiek gitaar gestudeerd, en daar is uiteraard wel een link met luitmuziek. Het kan zijn dat die klassieke invloeden doorklinken in mijn spel op de gitaar. Of ik ooit een luit ter hand zal nemen zal de toekomst uitwijzen, ik heb in ieder geval geen directe plannen om luit te spelen, al is het al om het feit dat ik helemaal geen luit in mijn bezit heb. Wel gaan we onderzoeken in hoeverre Renaissance en Barok invloeden een toevoeging voor onze muziek kunnen zijn.’, aldus Ben Walker.
Josienne en Ben maken vele uren als een professioneel duo. Overlapt deze samenwerking ook beide privélevens? ‘Absoluut, we brengen heel veel tijd samen door op het professioneel vlak, en dat betekent dat je elkaar ook heel goed leert kennen. Sterker nog, we zien veel meer van elkaar dan wie dan ook in onze levens. Het is heel belangrijk om ook vrienden te zijn naast het collegaschap. We ondernemen regelmatig activiteiten die los staan van onze muzikale band. Maar het is ook belangrijk om ieder de ruimte te geven om tot zichzelf te komen in de eigen omgeving. Daarom zijn er ook perioden waarin we elkaar voor een tijd los laten, bijvoorbeeld tussen een concertreeks en een nieuwe opnamesessie. Het ziet ernaar uit dat we een mooie balans hebben gevonden!’
Josienne Clarke & Ben Walker zijn van 28 oktober tot 16 november op tournee in Nederland, Duitsland en België.
De exacte gegevens van deze concerten staan in de New Folk Sounds concertkalender!