Onliness
(Corduroy Punk Records CPR08CD, Integral)
Josienne Clarke (zang, gitaar, piano, saxofoon) vormde lange tijd een duo met snarenman Ben Walker, met wie ze een zestal albums maakte. Omdat ze niet steeds ‘de helft van een duo’ wilde zijn, besloot ze te gaan ontdekken waar ze zelf staat. Ze besloot de zekerheden (zoals het contract bij platenlabel Rough Trade) los te laten en zichzelf opnieuw te ontdekken. Het leidde toch twee gewaardeerde albums, In all weather (2019) en A small unknowable thing (2021), waarop ze haar eigen stempel wist te drukken. In 2022 was er nog het mini-album Now & then, waarop ze nummers van anderen, zoals Radiohead, Nick Drake, June Tabor en Sandy Denny, interpreteerde.
Nu is er Onliness, dat als ondertitel Songs of solitude and singularity meekreeg. Daarvoor dook Clarke in de liederenschat die ze produceerde in het verleden, waaronder elf nummers die ze al eerder opnam met Ben Walker. Ze had het gevoel dat het nog niet de ultieme versies waren; dat ze nog onvoldoende tot wasdom waren gekomen. Belangrijke kompaan voor Josienne Clarke is haar echtgenoot Alec Bowman-Clarke, die bas speelt op het album. Verder wordt ze muzikaal ondersteund door Matt Robinson (toetsen), Mary Ann Kennedy (harp) en Dave Hamblett (drums).
Ik moet zeggen: de nummers worden een stuk indringender gebracht dan wat bij het duo het geval was. De muzikale setting is ongewoon. De term psychfolk mag zelfs worden gebruikt. Ik hoorde in mijn hoofd met enige regelmaat echo’s van Linda Perhacs’ Parallelograms voorbij komen. De nummers wisselen behoorlijk qua sfeer, maar het blijft één geheel. Hoogtepunten zijn wat mij betreft It would not be a rose, Something familiar en The birds. Goede zaak dat alle teksten in het cd-boekje werden afgedrukt.
Het afsluitende nummer Words were never the answer is de enige recente track. Die biedt uitzicht op veel meer moois in de (nabije?) toekomst.
Website: josienneclarke.com
