Joy Kills Sorrow – Wide Awake

Joy-Kills-Sorrow-Wide-Awake

Wide awake

(Signature Sounds SIG2056)

Na drie indrukwekkende albums vertrok grondlegger, arrangeur en contrabassiste Bridget Kearney, wat voor Joy Kills Sorrow een ommeslag in de bandsound kan gaan beteken. Een voorproefje daarvan horen we op de EP Wide awake. Alhoewel het album nog twee typische composities van Kearney herbergt begint de bandsound al iets te veranderen. Zo komt mandolinevirtuoos Jacob Jolliff steeds prominenter op de voorgrond, naast de indrukwekkende zang van Emma Beaton. Kearney werd vervangen door contrabassiste Zoe Guigueno die vol overgave de voormalige rol van Kearney waarneemt. Medegrondlegger en gitarist Matthew Arcara en banjospeler Wes Corbett maken het kwintet compleet. Joy Kills Sorrow begon als een vernieuwende bluegrassformatie, maar is vanaf het tweede album vooral bezig om een eigen sound te creëren met een bluegrass instrumentarium. Op de EP staan zeven tracks die duidelijk gebouwd zijn op het mandolinespel van Jolliff. Op twee tracks speel Jolliff ongelooflijk snelle chops, waarmee hij op hoog tempo ervandoor lijkt te gaan, maar zijn spel is de degelijke basis die de sound van Joy Kills Sorrow anno 2013 bepaalt. De zang van Beaton is het handelsmerk van deze formatie uit Boston, en die klinkt op Wide awake net zo sterk als anders. Het album opent met de sterke en hitgevoelige song Was it you. Maar de meest opvallende song is ongetwijfeld de gecoverde versie van Such great heights, oorspronkelijk een zwaar elektronisch lied van The Postal Service. Joy Kills Sorrow is er glansrijk in geslaagd om deze song volledig akoestisch te maken en heeft daarmee ruim het origineel overtroffen. Als Wide awake een voorbode is van wat nog allemaal komen gaat, dan heeft Joy Kills Sorrow in een betrekkelijk korte tijd een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Dit smaakt alleen maar naar meer!      

Scroll naar boven