 |
Mokte
(Contre-jour CJ 032/Munich)
Veel muzikanten uit Kameroen zijn bij ons niet bekend, laat staan vrouwelijk singer-songwriters. Sally Nyolo is dan wel de meest bekende. Kareyce Fotso is het groeibriljantje uit het west-midden Afrikaanse land. Haar 2e album Mokte staat bol van het positivisme. Geen aanklachten, verzet of reactie, maar op zoek naar het betere leven, dat dan vooral samen en gezamenlijk moet zijn. De persbijsluiter brengt het hoogdravend, maar uit de muziek van Fotso spreekt wel degelijk een zekere rust, bezinning en optimisme. Niet door swingende, dansbare ritmes die vrijwel gemeengoed zijn bij alles wat uit West-Afrika vandaan komt. Fotso zou je veel eerder een balladezangeres kunnen noemen, een Afrikaanse chansonnière. Ze zingt de teksten van de 12 nummers in 9 verschillende talen en/of dialecten, mocht u dat nog niet hebben opgemerkt. Daarbij begeleidt ze zichzelf op een nylon-snarige gitaar, dat bijdraagt aan het intieme, warme karakter van de songs. Ze wordt ondersteund door een waslijst aan gastmusici, die echter slechts een beperkt aantal instrumenten bespelen: gitaren, contrabas, percussie, telkens weer anderen op de verschillende tracks. Uiteraard ontbreken de onvermijdelijke achtergrondzangeressen niet. De instrumentatie is dus spaarzaam en dat komt de nummers ten goede. Toch had het van mij hier en daar wat steviger aangepakt mogen worden. Het blijft soms wat te introvert of te zouteloos. Zo gaan in feite alleen in Kowadi de remmen los. Aan de andere kant is Tiwassa, met alleen een gitaar en aanvullende solo, een zeer fraai ingetogen ballad waar je vanzelf stil van wordt. Het is nog wat zoeken naar de juiste formule, maar Fotso heeft zeker potentie.
