(Eigen beheer)
Kaspar Laval is zo’n naam die rondzwerft in het Nederlandse en Vlaamse folkcircuit, maar nergens vol op de affiche staat. Laval kennen we vaak in een dienende rol, als stuwende bouzoukispeler in de powerfolkband Hot Grisalda, maar ook als begeleider van Sophie Janna en in een grijs verleden deel uitmakend van Stargazer en deelnemend in een project rond Ierse muziek van Niamh Parsons en Carel Kraayenhof. Om er maar enkelen te noemen hè… Laval is een stabiele factor als je in groepsverband iets wil presenteren en presteren. Maar kan deze grote onbekende – of onbekende grote! – dat ook alleen?
Na het beluisteren van The lights that never go out, zijn debuut onder eigen naam, kan je daar alleen maar overtuigd en met hoofdletters JA op antwoorden. Hij speelt alle instrumenten zelf (bouzouki, gitaar, bas, e-bow, synthesizers) op een gastrol van Hot Griselda-maat Jeroen Geerinck (synths, bodhran op een aantal tracks en elektrisch gitaar in The newry boat song) na. Meer opmerkelijk is de zang van Laval: een prettig in het gehoor liggende stem, geen hogeschoolzang, maar ruim voldoende om te overtuigen.
Alle teksten – behalve het gedicht The harp that once van Thomas Moore – zijn traditioneel. Onder de tracks zien we een aantal gekende titels als Peggy Gordon, Reynardine, Annan Waters, 10.000 miles, Bold Riley en Shallow Brown. Trad arr zou je concluderen en strikt gezien is dat zo, maar het gaat hier verder dan dat. Laval voorzien de – gekende – nummers van zeer inventieve arrangementen, ritmische of licht melodische aanpassingen, klankbewerkingen, zoals in Bold Riley, dat het haast nieuwe, eigen composities lijken.
In die arrangementen gebruikt Laval de studiotechniek van de Trad Records Studio, door nagalm, geluids- en lichte vervormingsapparatuur toe te passen op instrumenten, wat met name een fraai effect heeft bij staccato gespeelde bouzouki klanken. Je hoort de flarden van het verleden (de traditionals), maar Laval weet er een actueel hier en nu van te maken op een uitermate prettig beluisterbaar album met ingetogen, maar net zo goed sterk dynamische tracks.
Zet die naam Laval maar in hoofdletters op de affiche.
