 |
Alive beo
(Kila Records KRCD016 / Xango Music Distribution)
Ooit heb ik nachten achtereen wakker geleden omdat de heren musici van Kila het niet konden laten midden in de nacht hun percussieve vaardigheden uit te leven om de radiatoren van de hotels waar we verbleven. Ik kon daardoor heel lang geen noot van het uitgebreide Ierse gezelschap verdragen.
Daar had ik toch al wat moeite mee. Kila maakte akoestische powerfolk in zo’n speed en met zoveel adrenaline dat ik spontaan apathisch in de frozen mode belandde. Nog steeds is de snelheid een van de kenmerken en de muziek is er niet rustiger op geworden. Wel doordachter, gestructureerder en van de al te wilde randjes ontdaan. Tenminste, afgaande op de nieuw(st)e live cd Alive Beo.
Er is ook mee transparantie: de instrumenten hebben allen een duidelijke rol, zijn in balans en duidelijk hoorbaar. Zo ontwaar je fraaie duetten tussen fluit, uillean pipe, viool en whistles. De snaarinstrument staan wat meer op de achtergrond en onvermijdelijk zijn de percussie-instrumenten.
Van de zang van de O’ Snosdaighs zal ik echter nooit een fan worden. Het is overduidelijk het minste ‘instrument’ in de band. Een aantal titels geeft al een indicatie over wat je kan verwachten. Electric Landlady – een subtiele verwijzing? – is sterk funky gekleurd. Skinheads begint rustig en aardig, maar mondt naarmate de tijd vordert uit in een druk en gespannen uitvoering. Seo mo Leaba/Am reel feat Kayah laat een gedurfde combinatie van een reel met een hiphopritme horen, mij iets te lang doorgevoerd (10 minuten). Babymouse staat daar lijnrecht tegenover: het is een, zeker voor Kila, zeer rustige ballad.
Opmerkelijk nog het slechts door percussie begeleide lied Raise the road dat resulteert in een braaf meegebrulde meezinger. Kila zet dus nog steeds de zaal in vuur en vlam.
Beluister enkele tracks van dit album op SoundCloud.
