Klezmic Zirkus – 13. chemin des mandarines

Focus-cd's, Recensies / Klezmer, Vlaams / Door Dries Delrue

Klezmic Zirkus - 13 chemin des mandarines

13. chemin des mandarines – Luisteren
(Home records 4446063 / AMG records)

Wie in 2008 op het Festival Dranouter deze jonge Belgische groep bezig zag, zal dat uur muzikaal plezier niet gauw vergeten. Na de cd Vitamine K van toen is er nu hun tweede cd die wat meer doordacht klinkt. Drie van de elf nummers van de cd zijn traditionals uit het klezmer repertoire, waaronder Papirosn, met bijzonder knap trombonespel. Zeven overige nummers werden gecomponeerd door klarinettiste Aurélie Charneux, en een door Adrien Lambinet, trombonist en tubaspeler bij de groep. Maar net zo goed als bij de klezmer kan je deze groep onderbrengen bij de jazz. Op momenten lijkt het wel een gekke straatmuzikantengroep. Kortom, deze boeiende groep is niet in een vakje te stoppen, ze spelen er zich steeds weer uit. Klezmic Zirkus is een muzikale melting pot die bij elke beluistering rijker gaat klinken. Gitaar, accordeon, contrabas en slagwerk klinken bijzonder aardig met het koper en de klarinet. De muzikanten tasten echt de grenzen van hun instrumenten af. Heel even horen we ook de stem van gastzangeres Zahava Seewald. Klezmic Zirkus klinkt ongewoon, ja, buitengewoon. Hun muziek stijgt naar het hoofd maar is, in tegenstelling tot alcohol, zonder mate te verbruiken.

http://www.myspace.com/klezmiczirkus

Over de auteur

Dries Delrue

Reeds als tiener werd ik geboeid door chanson en kleinkunst. Gaandeweg heeft deze interesse zich uitgebreid naar liederen in andere talen. Duitse chansonniers, zowel als Jiddische zangers en zangeressen en Latijns-Amerikaanse protestliederen konden mij bekoren.

Voor mijn eerste werkopdrachten in de jaren zeventig doorkruiste ik de Westhoek met zijn vele soldatenkerkhoven en monumenten die de Eerste Wereldoorlog herdenken. Dat heeft mijn interesse gewekt voor het oorlogsleed en natuurlijk ook voor de vele liederen die erover gezongen worden. Het folkfestival te Dranouter dat ik sinds 1981 bezoek en de Vredesconcerten Passendale hebben die interesse nog doen groeien.

Het Vlaamse folkblad Gandalf waaraan ik meewerkte ging in 1997 ter ziele. Als abonnee van New Folk Sounds las ik dat het blad nieuwe medewerkers vroeg. Zo schrijf ik sinds ruim vijftien jaar voor dit blad.

Mijn muzikale activiteit als koperblazer op alto in het plaatselijk harmonieorkest heb ik, wegens verhuis van West-Vlaanderen naar Limburg, stopgezet. Naast het luisteren naar en lezen over muziek, nemen de ruime tuin rond het nieuwe huis en het geregeld bezoek van en aan kinderen en kleinkinderen nu een ruim deel van mijn tijd in beslag.

Ik ben ook actief in plaatselijke verenigingen en geef, waar men mij vraagt, ook graag lezingen over het chanson. Het blijft mij boeien.

Dat Klaas, een van mijn zonen, zijn weg vond als auteur en zanger van Nederlandse en Franse chansons -Yevgueni en Delrue- stemt me bijzonder blij.