La vie est Riguelle 40 chansons

la-vie-est-riguelleOp zaterdag, van 18.00 tot 20.00 uur, loopt op radiozender Klara sinds september 2012 een programma rond het Franse chanson. Twee seizoenen lang heette de uitzending met Kurt Van Eeghem Les compagnons de la chanson. Een nieuwe formule in de jongste twee seizoenen kreeg de naam La vie est Riguelle.
Samensteller is Patrick Riguelle en medepresentator is Jan Hautekiet, sinds lang zijn muzikale kompaan.

 

Riguelle, die we jaren hebben gekend als zanger bij de groep Kadril, sloot ook vele jaren het televisieprogramma De laatste show af met een lied. Daar zong hij vaak een Frans chanson. Sindsdien bracht hij de cd Un premier amour uit met Franse chansons en een cd met covers van Jacques Brel. Beide cd’s laten een uitstekende vertolker van het genre horen. En ook tijdens de radiouitzendingen op Klara vertolkt hij, op piano begeleid door Hautekiet, telkens een Frans nummer dat aansluit bij het gekozen thema van de week.

Het programma heeft een grote groep vaste luisteraars (waaronder ikzelf) die zich al enige tijd kunnen verheugen in een dubbel-cd die vooral de bijzondere keuzes van Riguelle weergeeft. Eigen aan die keuzes is dat Riguelle niet alleen het naoorlogs en hedendaags chanson laat horen, maar dat hij ook heel vaak teruggrijpt naar chansons uit de jaren ’30 en ’40. Deze oudere chansons leerde hij kennen op de jukebox met 78-toeren platen in het café van zijn ouders te Brussel. Uiteraard komt ook deze chansonperiode aan bod op de dubbele compilatie-cd La vie est Riguelle. Veertig chansons zijn hier te beluisteren, gaande van Arletty en Mireille & Jean Sablon tot Juliette en Malicorne, van Nitta-Jo tot Alain Bashung. En zoals in de radiouitzending komen Riguelle en Hautekiet ook zelf aan bod op cd2.

Vijf van de veertig chansons worden gezongen door Riguelle, begeleid door Jan Hautekiet op piano, Chris Peeters op gitaar, Pieter Embrechts op bas en Joost Van de Broeck op drums. Sinds lang muzikale vrienden van Riguelle, zeg maar. Ook deze vijf chansons zijn een bijzonder mooie keuze. Het anti-oorlogslied uit 1923 van Montéhus La butte rouge prijkt er naast Je bois van Boris Vian, Groenendael van André Bialek, Comme ils disent van Charles Aznavour en Insomnie van Boby Lapointe. Riguelle heeft hier een erg eclectische verzameling samengesteld die ver staat van de doorsnee compilaties die vooral succesnummers samenbrengen. Zelfs van succesrijke auteurs kiest Riguelle voor minder bekende nummers. Zo hoor je hier van Les Frères Jacques het met de verkeerspolitie spottende La gavotte des bâtons blancs en van Georges Brassens het ondeugende Fernande. Wie via de radiouitzending de smaak van Riguelle kent, zal verrast zijn dat er geen nummer van Anne Sylvestre of van Claude François op de cd’s staat. Daar zijn niet bekomen publicatierechten oorzaak van, maar geen nood. Na de zomer begint een derde radioseizoen voor La vie est Riguelle en tegen het einde daarvan is een tweede compilatie-cd voorzien. Hopelijk zijn tegen die tijd publicatierechten voor deze artiesten verworven.

Voor wie de gewoonte heeft zijn vakantiereis naar Frankrijk in de auto op te vrolijken met Franse chansons zal deze dubbel-cd La vie est Riguelle een verrassende afwisseling vormen met de vele Vive la France of gelijkaardige verzamelaars van Franse chansons die de vorige jaren in de cassette- of cd-gleuf van de autoradio werden geschoven. Reizen naar Frankrijk (of elders) met La vie est Riguelle wordt nog mooier dan voorheen.

Scroll naar boven