Les Charbonniers de l’Enfer & La Nef – La traverse miraculeuse
 |
La traverse miraculeuse
(ATMA Classique ACD2 2588 / AMG Records Benelux)
Les Charbonniers de l’Enfer is een vijfkoppige capella zanggroep uit Québec. Hun zang doet herinneren aan de eerste jaren van La Bottine Souriante. Twee leden komen trouwens uit deze formatie. La Nef is een klein klassiek ensemble uit Québec dat vooral oude muziek speelt. Bij zijn muzikale projecten zoekt La Nef zangers en muzikanten uit verschillende stijlen. Voor deze suite van liederen en melodieën rond de vroegere zeevaart viel de keuze op Les Charbonniers die hier dus niet a capella, maar op een bijzondere wijze begeleid zingen. De cd opent met typische zang uit Québec, een Reel à bouche die de bijtitel Turlutte Acadienne kreeg. Het brengt je onmiddellijk in die typisch Canadese sfeer. Er is nog een Reel et Turlutte te horen, verder op de cd. Klassieke oude muziek en oude balladen vormen de hoofdbrok. Bijzonder mooi klinkt het titellied La traverse miraculeuse dat traag gezongen wordt door Michel Faubert, enkel begeleid op luit. Op het vrij lange lied Le combat de La Danaé / The battle of Quebec horen we afwisselend Engels en Frans door respectievelijk de sopraan Meredith Hall en Les Charbonniers. De vertolking van het bekende Dans les prisons de Nantes klinkt erg origineel. Deze cd is misschien wel de mooiste die me de laatste jaren uit Québec bereikte.
Over deze schrijver
Dries Delrue
Reeds als tiener werd ik geboeid door chanson en kleinkunst. Gaandeweg heeft deze interesse zich uitgebreid naar liederen in andere talen. Duitse chansonniers, zowel als Jiddische zangers en zangeressen en Latijns-Amerikaanse protestliederen konden mij bekoren.
Voor mijn eerste werkopdrachten in de jaren zeventig doorkruiste ik de Westhoek met zijn vele soldatenkerkhoven en monumenten die de Eerste Wereldoorlog herdenken. Dat heeft mijn interesse gewekt voor het oorlogsleed en natuurlijk ook voor de vele liederen die erover gezongen worden. Het folkfestival te Dranouter dat ik sinds 1981 bezoek en de Vredesconcerten Passendale hebben die interesse nog doen groeien.
Het Vlaamse folkblad Gandalf waaraan ik meewerkte ging in 1997 ter ziele. Als abonnee van New Folk Sounds las ik dat het blad nieuwe medewerkers vroeg. Zo schrijf ik sinds ruim vijftien jaar voor dit blad.
Mijn muzikale activiteit als koperblazer op alto in het plaatselijk harmonieorkest heb ik, wegens verhuis van West-Vlaanderen naar Limburg, stopgezet. Naast het luisteren naar en lezen over muziek, nemen de ruime tuin rond het nieuwe huis en het geregeld bezoek van en aan kinderen en kleinkinderen nu een ruim deel van mijn tijd in beslag.
Ik ben ook actief in plaatselijke verenigingen en geef, waar men mij vraagt, ook graag lezingen over het chanson. Het blijft mij boeien.
Dat Klaas, een van mijn zonen, zijn weg vond als auteur en zanger van Nederlandse en Franse chansons -Yevgueni en Delrue- stemt me bijzonder blij.