Les Yeux Noirs – A band of gypsies – Suites
 |
 |
Een muziekgroep die vijfentwintig jaar geleden werd opgericht werd, naar de titel van een nummer van Django Reinhardt, Les yeux noirs genoemd. De groep speelt zigeunermuziek en klezmer.
Twee broers, Eric en Olivier Slabiak, opgeleid als violisten in het koninklijk conservatorium te Brussel, verzamelden nog vier andere muzikanten rond zich, die zowel in de klassieke muziek als in de jazz actief waren. De groep werd van in den beginne gewaardeerd om zijn creatieve vertolkingen van nummers uit de Oost-Europese muziek.
De vijfentwintigste verjaardag van de groep was een aanleiding voor Buda-musique, hun eerste uitgever, om de eerste twee cd’s van de groep opnieuw uit te brengen. Vooral instrumentale muziek, maar ook enkele gezongen nummers op de tweede cd, worden ten gehore gebracht op A band of gypsies en op Suites. Nu zijn de twee cd’s in één dubbel-cd te verkrijgen. De originele inlegboekjes ontbreken op papier, maar zijn als pdf op de cd’s terug te vinden.
Een heruitgave die toegejuicht mag worden en die, na vijfentwintig jaar, in geen enkel opzicht gedateerd klinkt.
Over deze schrijver
Dries Delrue
Reeds als tiener werd ik geboeid door chanson en kleinkunst. Gaandeweg heeft deze interesse zich uitgebreid naar liederen in andere talen. Duitse chansonniers, zowel als Jiddische zangers en zangeressen en Latijns-Amerikaanse protestliederen konden mij bekoren.
Voor mijn eerste werkopdrachten in de jaren zeventig doorkruiste ik de Westhoek met zijn vele soldatenkerkhoven en monumenten die de Eerste Wereldoorlog herdenken. Dat heeft mijn interesse gewekt voor het oorlogsleed en natuurlijk ook voor de vele liederen die erover gezongen worden. Het folkfestival te Dranouter dat ik sinds 1981 bezoek en de Vredesconcerten Passendale hebben die interesse nog doen groeien.
Het Vlaamse folkblad Gandalf waaraan ik meewerkte ging in 1997 ter ziele. Als abonnee van New Folk Sounds las ik dat het blad nieuwe medewerkers vroeg. Zo schrijf ik sinds ruim vijftien jaar voor dit blad.
Mijn muzikale activiteit als koperblazer op alto in het plaatselijk harmonieorkest heb ik, wegens verhuis van West-Vlaanderen naar Limburg, stopgezet. Naast het luisteren naar en lezen over muziek, nemen de ruime tuin rond het nieuwe huis en het geregeld bezoek van en aan kinderen en kleinkinderen nu een ruim deel van mijn tijd in beslag.
Ik ben ook actief in plaatselijke verenigingen en geef, waar men mij vraagt, ook graag lezingen over het chanson. Het blijft mij boeien.
Dat Klaas, een van mijn zonen, zijn weg vond als auteur en zanger van Nederlandse en Franse chansons -Yevgueni en Delrue- stemt me bijzonder blij.