(Radz Records RADZ680036)
Na de duo’s Ric Sanders & Simon Nicol en Iain Matthews & Ad Vanderveen nu een heuse groep als derde en completerende uitgave van het Grolloo Folkfestival op zaterdag 1 maart 2003 op het gloednieuwe Radz Records.
Little Johnny England behoort tot de minder gekende folkrockgroepen uit het Britse contingent. Toch zullen namen als PJ Wright (gitaar, zang, onder meer The Dylan Project), Gareth Turner (melodeon, onder andere Phil Beer en Ashley Hutchings Dance Band) en Guy Fletcher (viool, zang, The Lark Rise Band, Tickled Pink) bij echte folkrock folkies een belletje doen rinkelen. Het kwintet wordt gecompleteerd met Mat Davies (bas) en Edd Frost (drums).
Little Johnny England maakte omstreeks de eeuwwisseling een viertal albums, waarvan het debuut Live en het titelloze vervolgalbum enige bekendheid in Nederland genoten. De band speelt typisch Britse folkfock a la Fairport, met meer morrisdance invloeden. Met name de melodeon van de te vroeg overleden Turner is kenmerkend voor hun sound. Songs en instrumentals, inclusief de onvermijdelijke breaks, syncopen et cetera wisselen elkaar vlot af. Het overgrote deel is uptempo en uiteraard dansbaar.
Hier en daar verschijnen ook rustieke songs in het repertoire, zoals het lied waaraan de band haar naam heeft ontleend. Een snufje cajun hoor je terug in Le boeuf Anglais. Little Johnny England speelt geen traditionals, maar eigen composities of eigentijds werk van collega muzikanten, waaronder Pete Scrowther, Phil Beer en Steve Knighley. Instrumentaal zit het knap in elkaar, vocaal behoren Wright en Fletcher niet tot de sterkste uitvoerders.
De introducties zijn droog en geestig. Het complete optreden van het vijftal kreeg ongecensureerd, dus zonder knip en plakwerk, een plek op twee cd’s. Wellicht wat te veel van het goede, maar het geeft wel het enthousiasme van zowel toehoorders als muzikanten weer. De openingstrack van disc 2 bevat een wat persoonlijk tintje rond organisator en Radz platenboss Koen Hottentot. Het verhaal daarachter, evenals een terugblik op het festival kan je lezen in het bijgevoegde 16 pagina’s tellende boekwerkje.
De opnamen zijn – evenals de eerdere twee uitgaven – verbazend goed met een prima mix. Een bijzondere reeks, die je in feite in zijn geheel zou moeten aanschaffen, wordt afgesloten met uitnodigende en aanstekelijke folkrockklanken van een band die wat meer bekendheid verdient.
