 |
Bamako nights, live at Bar Bazo 1995
(Glitterbeat GBCD003 / Munich)
De opnamen van dit live concert van Lobi Traoré zijn bijna 20 jaar oud. Waarom dan nog zoiets uitbrengen vraag je je misschien af. In de eerste plaats omdat er van de te vroeg overleden Lobi Traoré geen nieuw werk meer zal verschijnen. En een tweede argument is dat wat goed is niet verstopt hoeft te worden. Net als degenen die in 1995 aanwezig waren bij het concert, en de hele reeks bijzondere intieme voorstellingen in de Bar Bazo in Bamako, kan je nu (na)genieten van een heerlijk, soms zelfs rauw optreden. Vooralsnog begint Traoré solo op zijn door flanger en effecten vervormde elektrische gitaar. Het doet denken aan die andere grote Malinese bluesman, Ali Farka Touré. Het hypnotiserende Ni tugula mogo mi ko wordt gevolgd door een aantal songs waarin de backingband van Traoré volop mee ramt. Een rockbezetting (bas en echte drums) vullen de etnische percussie aan. Traoré gaat helemaal los met zijn gitaarsoli. Je zou dit met een beetje artistieke vrijheid metalMali mogen noemen. Al zit halverwege Banani een geniaal intermezzo, waarmee hij een subtiele link naar reggae legt. Soms neemt Traoré met zijn maten even wat gas terug, bijvoorbeeld in het eerste gedeelte van Ne kele kanabu, om vervolgens de versterkers op maximaal te zetten. En dat is het pijnpunt van deze cd. De -hoogstwaarschijnlijk flink opgepoetste- opnamen zijn niet denderend. Ze klinken als één brij en zijn zo nu en dan flink overstuurd. Ach, als je hem thuis gewoon een slagje hoger draait, kunnen je buren ook van een swingend feestje genieten en kraait er geen haan naar geluidskwaliteit.
