 |
10,000 days like these
(Mad River Records MRCD4001)
Low Lily is de voortzetting van de New England formatie Annalivia, en met 10,000 days like these maakt het trio een eerste volwaardig album. Eerder bracht Low Lily een titelloze EP uit, als voorbode van het grote werk dat het drietal op dit album voor ’t voetlicht brengt.
Low Lily is de creatie van zangeres/gitariste Liz Simmons en haar partner Flynn Cohen (gitaar, mandoline), plus hun achterbuurvrouw Lissa Schneckenburger (fiddle). Alle drie de muzikanten beschikken over warme aangename zangstemmen die ongelooflijk mooi met elkaar combineren in de meerstemmige zang. En dat is ook meteen de enorme sterke troef naast het muzikale vakmanschap van de afzonderlijke muzikanten.
Lissa Schneckenburger doet al jaren research naar de muzikale tradities van New England, het Noordoostelijke deel van de VS waar de Europese emigranten uit voornamelijk Schotland een kleine twee eeuwen geleden een nieuwe toekomst opbouwden, de bakermat van de Amerikaanse rootsmuziek. Liz Simmons daarentegen is een kenner van de ballad traditie uit de Appalachen, Ierland en Engeland. Low Lily speelt dan ook een stijl die zowel Keltische als bluegrassinvloeden moeiteloos samenbrengt, met een sound die vooral ook door de eigenheid van de muzikanten wordt bepaald. Liz weet net als bij Annalivia weer een duidelijke eigen en zeer aangename stempel op het geheel te drukken.
De muziek van Low Lily is virtuoos, uitdagend, maar ook heel smaakvol gearrangeerd. Iedere muzikant is verantwoordelijk voor eigen composities die moeiteloos aansluiten bij een aantal covers en een enkele traditional. Het trio wordt op dit album bijgestaan door onder andere Corey DiMario op contrabas, Greg Liszt en Dirk Powell, beiden met banjo. Laatstgenoemde is ook verantwoordelijk voor de mastering van dit door Simmons geproduceerde album.
Een hele fraaie versie van Mark Knopfler’s Brothers in arms laat duidelijk horen dat dit lied vanuit een traditioneel idioom is geschreven. Halverwege het album worden we getrakteerd op een opzwepende tuneset met de titel The good part, waarin de fiddle en mandoline een duidelijke cross-over aan het licht brengen tussen Keltische en Appalachian klanken, gevolgd door het a capella Hope Lingers On.
Mijn persoonlijke favoriet is de prachtig gelaagde Dark skies again, gevolgd door de titeltrack, met het voorafgaande instrumentale werkje Single Girl waarin Schneckenburger solo en alleen speelt.
10,000 days like these is een zeer aangename, frisse en onderhoudende cd vol muzikaal vakmanschap!
