Ludo Vandeau – Au lendemain des belles choses

Au lendemain des belles choses
(Music & Words CUP 8064)

Al vanaf de eerste cd van Ambrozijn bleek hoe goed Ludo Vandeau Franse balladen kan zingen. Producer Gabriel Yacoub was het vast ook opgevallen, want iets later vroeg hij Vandeau om mee te zingen als gast op zijn eigen cd. Vandeau heeft, naast Franse, ook veel Spaanstalige liederen (vooral uit Zuid-Amerika) gezongen met zijn groep Bodixel. Maar Frans blijkt uiteindelijk zijn voorkeur te genieten.
In 2006 bracht hij met Bodixel de cd Marguerite uit, die bijna uitsluitend zelf geschreven chansons bevat.Vorig jaar bracht hij onder zijn naam de cd Au gré du charme uit en nu is er Au lendemain des belles choses. Deze nieuwe cd ligt duidelijk in het verlengde van de vorige. Vandeau werkt hier met dezelfde muzikanten als vorig jaar, waaronder Ad Cominotto die mede de artistieke leiding had. Lode Vercampt op cello en Siegfried Van Schuylenbergh op gitaren, mandoline, banjo en dobro zijn trouwe begeleiders, nog uit de tijd van Bodixel. Ook deze cd bevat een duet met zangeres Herlinde Ghekiere. À corps perdu mag, samen met het opgewekte Le goût du chocolat tot een der hoogtepunten van deze cd gerekend worden.
Naast de negen zelf geschreven nummers bevat ook deze cd weer enkele covers van grote chansons. Maar je kan het allerminst kopieën noemen. Vrij bekende oude Franse chansons zoals Les Souliers (dans la neige) van Guy Béart of Elsa van Léo Ferré op tekst van Louis Aragon klinken hier als nieuwe nummers van Vandeau zelf. Ook Les temps, zijn Franse vertaling van Dylan’s The times they are a-changin’ wordt in deze vertolking een modern Frans chanson.
“Ik breng geen imitatie van chansons. Het mag voor mij eigentijdser” zegt Vandeau. En “Ja, ik sta in de grote traditie van chansonniers”. Dat klopt. Wie van deze grote traditie houdt kan niet om deze cd van Vandeau heen. Ook in Vlaanderen wordt mooi Frans chanson gezongen, dat met veel hedendaagse producties uit Frankrijk kan wedijveren.

Scroll naar boven