Luster
(Morc 85)
Na enige tijd radiostilte verschijnen er weer nieuwe producten van het onconventionele label Morc Records. Morc is het toonbeeld van independent: de opnamen zijn niet gemaakt in grote, breed geoutilleerde studio’s maar toch kwalitatief hoogwaardig, de hoesjes zijn vaak eigen(zinnige) ontwerpen en zelf gedrukt, de oplagen van de uitgaven meestal gemaximeerd tot zo’n 100 of 250 stuks. Minimalistisch, tegendraads doch hoogstaand wat betreft creativiteit.
De muziek is divers: van experimenteel tot avant-gardistisch, tot dark en folky. Dat laatste slaat op Luster, een zestal zuiderburen die zich verenigden in dit folk-dronerock sextet. Bekendste naam onder de groepsleden is Annelies Monseré, de singer-songwriter die al een hele catalogus met uitgaven op haar naam heeft. De andere namen zullen u – en mij – waarschijnlijk onbekend in de oren klinken.
De samenstelling van het instrumentarium geeft veel mogelijkheden: cello, fluit, harmonium, viool en een gitaar-bas-drums trio. Daarbovenop komen lagen met eenvoudige, maar aansprekende, lichtvoetige vocalen. Er is veel afwisseling in de muziek, al zijn er wel enkele karakteristieken: de drones (meestal harmonium, maar soms ook een continue gitaarriff), het trage tempo en de doomsfeer.
\Een nummer als Archaeologist (met zo’n herhalende gitaarriff en een vervormde viool of cello) is zeer transparant en geenszins zwaar op de maag vallend. Espace, Ether en Crépuscule doen denken aan een Middeleeuwse melodie(structuur), maar hebben daar verder geen enkele binding mee. Het kabbelt heerlijk voort in een gestaag tempo. Meditatie voor bij een voettocht…
Soms doet Luster me denken aan de aloude albums van Shirley & Dolly Collins. Met name I fall zou zo uit Anthems in Eden kunnen komen. Weer een prima product van Morc.
