Luuk Lenders staat bekend om zijn creatieve volksmuziek met onder meer Ierse whistles, ocarina’s, accordeon, voetpercussie, tafelbellen en pingpongballen. Soms speelt hij zelfs drie of vier instrumenten tegelijkertijd! Met Het groene woud brengt Luuk Lenders zijn tweede solo-album uit – een dubbel-cd nog wel – na de in 2017 uitgebrachte cd Bosduif. Daarnaast maakte hij in 2019 als helft van het duo De Keltische Hobbits de cd Inktvisdans. Zijn muzikale partner daarbij was zangeres en harpspeelster Iris Schram.
Cd één heeft als titel Dromen op het mos meegekregen, en cd twee Dansen in het bos. Dat geeft al iets aan over de sfeer waarin gemusiceerd wordt: vrolijk, dromerig, fantasierijk en speels. In totaal krijg je 26 nummers voorgeschoteld. Het lijkt wel alsof Luuk er een sport van maakt zoveel mogelijk instrumenten te gebruiken. De lijst is schier oneindig. Grofweg gezegd hoor je Keltische en Nederlandse volksmuziek. Met name Luuk’s fluitspel is bijzonder goed verzorgd.
Aan Het groene woud werkten verschillende gastmuzikanten mee. En niet de minste! Aan Fáinne geal an lae (The bright ring of day) leende Dubliner Sean Cannon zijn stemgeluid. En Peigin leitir móir wordt verfraaid door de bijdrage op zang en bodhran van Chieftain Kevin Conneff. Dichter bij huis (hoewel…) is de vocale gastrol van Hans Theesink in Sneeuwwit vogelkijn en in Driekusman. En niet onvermeld mag de bijdrage van Beppie Kraft blijven in de klassieker Waar in het bronsgroen eikenhout. En dan is er ook nog Chieftain Gerry O’Connor die banjo meespeelt op Honeysuckle hornpipe/The swallows tail. Het gaat alle kanten op. Zelfs Kaap’ren varen en Zeven dagen lang komen voorbij.
Het repertoire is dus een beetje een allegaartje, maar door de uitbundige sfeer is dat geen bezwaar gebleken bij het beluisteren van Het groene woud. Zelfs O dennenboom op mondharmonica kon ik appreciëren. De wereldse eigen composities van Luuk Lenders smeden er één geheel van. Dat is zeker knap te noemen. De treinomroepster in het afsluitende nummer De treinwals is nogal flauw, het erop volgende melodietje maakt alles weer goed.
Ik hoop dat de volgende cd van Luuk Lenders wat minder een speeltuin is, en wat meer een concertzaaltje.
Website: www.luuklenders.com
