Mamadou Diabate – Courage

Courage

(World Village 468108 / Harmonia Mundi nandi)

Malinees Mamadou Diabate is een van de grote koraspelers uit West Afrika. Minder bekend als neef Toumani, maar wellicht technisch beter. Voor zijn vijfde album wilde Mamadou zich los maken van de traditie door louter eigen, nieuwe composities met zijn ensemble op te nemen. Toch staan er twee bewerkte traditionals op Courage. En ondanks de recente datum van de nummers, druipt in alles de traditie door. Kan ook niet anders met de zoon van een echte djeli. De bezetting van zijn groep is niet verrassend met ngoni, balafon en kalabas of djembe en akoestisch bas naast de kora. Maar wat het vijftal daar mee doet is wonderschoon. Ze weten bij elk nummer al na enkele seconden een meeslepende, bijna hypnotiserende cadans te produceren. De opbouw en arrangementen zijn knap, weliswaar voorspelbaar, maar nooit vervelend. Diabate begint meer een introductie waarin hij met onnavolgbare riffjes zijn groepsgenoten uitnodigt hem te volgen. Dan start de echte melodie, waarbij allereerst de grootmeester zelf improviseert en daarna de balafon of ngoni. En zo wisselen ze elkaar af op een prima voortstuwende basis van percussie en bas. Diabate blinkt uit door een ongeëvenaarde vingervlugheid. En naar ik meen is dit het eerste album waarop ik arpeggio´s op de kora hoor. Courage is een album met technische hoogstandjes dat toch zeer relaxed en gelijktijdig aanmoedigend klinkt. In melancholiek nummers klinkt vrolijkheid door, in de opzwepende een bepaalde rust. Heerlijk. Hier lust ik wel pap van!

Scroll naar boven