Mandolinman – Plays Bossa Nova

Plays bossa nova
(Majestic Studio MSRCD005/)

Bossa Nova is niet mijn favoriete muziekstijl, noch trekt de Braziliaanse muziek me. Toch is luisteren naar Plays bossa nova van het Vlaamse kwartet achtsnarenplukkers Mandolinman geen straf. Integendeel, zeer aangenaam zelfs. Na het debuut Old tunes, dusted down, waarin West Vlaamse traditionals van een nieuw muzieklaagje werden voorzien, wilde Mandolinman geen herhaling van zetten. Met die aanpak hadden ze nog drie tot vier albums kunnen maken. Maar de heren – Maarten Decombel, Peter-Jan Daems, Andries Boone en Dirk Naessens – kozen voor een geheel andere invalshoek.
Met de beschikbare instrumenten (mandolines, mandola en mandocello) ging men de uitdaging aan om binnen het Mandolinman concept een ‘vreemde’ muziekstijl aan te pakken: de Braziliaanse (volks)muziek, met naast Bossa Nova ook rumba en eigen composities. Dat de meeste melodieën een opgewekt, ‘zonnig’ karakter hebben mag niet vreemd zijn, evenals het (over het algemeen) mid-tempo en de licht swingende ritmes.
Toch is dat alles nog binnen de vastomlijnde kaders. Wat de uitvoeringen zo bijzonder maken, zijn de arrangementen. De mandocello of mandola heeft meestal de rol die de basgitaar kent met ondersteunende, vaste ritmische patronen. Een of twee mandolines zorgen voor de begeleiding of het omspelen van de hoofdmelodie, terwijl een en in enkele gevallen twee mandolines die hoofdmelodie of de soli verzorgt. Op die manier weet Mandolinman enerzijds een getrouwe sound van de Braziliaanse muziek neer te zetten, maar anderzijds met een geheel eigen, nieuwe benadering te komen.
De cd is afwisselend, maar toch had een vocaal stuk geen kwaad gekund. Het is Mandolinman te prijzen dat ze niet voor de geijkte paden kiest, de eigen grenzen wil verleggen en nieuwe uitdagingen zoekt. Liefhebber zal ik nooit worden, maar Plays bossa nova krijgt alle krediet.