Stella ariente
(Visage Music VM 3034; Xango Music Distribution)
Alle tekst is in het Italiaans en in dialect. Helaas geen verdere informatie en ook internet helpt ons weinig verder. Maar is dat alles nodig als je de muziek hoort? Verpletterend was de eerste indruk van deze cd van een onbekende Italiaanse zangeres met een vijftiental gastmusici, die een cd vol spelen met liederen die verwijzen naar religieuze thema’s.
Niet dat het een religieus album is, eerder profaan. De traditie van religieuze feesten, gebeurtenissen et cetera – in dit geval het christendom – zit diep geworteld in het bestaan van de bevolking rond Bari. Dat is de streek waar deze Maria Moramorco vandaan komt. Toch een niet geheel onbekende muzikante blijkt, want is 2007 nam zij een album op als zangeres van de groep Uaragniaun, waarvan ik me vaag kan herinneren die ooit onder ogen – en de koptelefoon – te hebben gehad.
De muziek op het album varieert enorm, zonder coherentie te verliezen. Je kunt invloeden uit de Renaissance ontdekken, naast uiteraard de mediterrane volksmuziek met weer connecties met het Noord-Afrikaanse, hedendaagse folk en zelfs jazz en klassiek. Een song als Ave Maria del gran lamento doet eerder aan als een jazzy ballad met pianobegeleiding.
Iets vergelijkbaars is Chiangi chiangi, dat op en top Italiaans klinkt en zo uit het repertoire van de groten (Ledda, Marini) afkomstig kan zijn. Pane nostro kan je weer beschouwen als een hedendaagse versie van een renaissance melodie. De afwisseling is dus groot, mede dankzij een uitvoerig instrumentarium dat reikt van (akoestische) gitaar, nyckelharpa, viool, viola da gamba, fluiten, duduk en percussie tot harmonium, accordeon en overige toetsen. Bindende factor is de grandioze stem van Moramarco: ze zingt alsof ze haar longen uitstort, krachtig, maar op zijn tijd ook zeer ontroerend, zeer zuiver, met een lichte en niet storende vibratie in de stembanden.
Ruim een uur genieten van dit wonderschone album vol passie en met overtuiging gebracht.
