Geluk
(Dwaarshoes Producties DW007 / Marista)
Eerder klonken er al Bob Dylan-songs in diverse streektalen. Martin Korthuis voegde twee werkjes aan die kleurrijke verzameling toe. Voor One more cup of cofee en Love sick gebruikte hij de Groningse vertalingen van Siep Schoenmaker. Ain kop kovvie nog lijkt – van die twee – de zanger echt op het lijf geschreven. Korthuis vertaalde zelf het Jacques Brel-chanson, La chanson des vieux amants, in Òlle Laifde en Café Biljart van Toon Hermans zette hij om in zijn eigen dialect. Naast die vertaalde liedjes zingt de Groninger ook nog een echte cover: As ik de kaans zol kriegen van Edwin Jongedijk. De vijf ‘geleende’ liedjes sluiten goed aan bij zijn eigen songs. Korthuis toont zich vooral sterk in zijn autobiografisch gekleurde werkjes: Bòtterdaip en Kolle Kovvie, Zwoare shag, Cassius Clay. Hij laat zich in al zijn liedjes vergezellen door zijn min of meer vaste begeleiders. De opvallende violiste Esther Goethart speelt op deze schijf voor het eerst mee en producer Martin van de Vrugt haalde zijn gitaar uit de koffer. De muzikanten leggen elk hun eigen accentje in de verschillende tracks. Het is een van de krachtige punten op deze schijf die geen echte bluesplaat is, maar wel een soort bluesstemming oproept.