 |
Sailing back to you
(www.mcauleyhoranocaiomh.com)
Mick McAuley (zang, accordeon, fluiten, gitaar, toetsen, percussie) en Winifred Horan (viool, zang) zijn bekend als lid van Solas. Al eerder namen ze gezamenlijk albums op of werkten op soloprojecten van elkaar. Sinds pakweg een jaar completeert Colm O Caoimh (gitaar en zang) het trio. Op de cd krijgen ze dan nog wat hulp van bassist Chico Huff. Het gezelschap blijft dicht bij het Solas geluid en put in feite ook uit dezelfde bron: Ierse en Angelsaksische tunes en songs. Kwaliteit mag je gewoon verwachten en daarin word je geen moment teleurgesteld. De walsen, jigs, reels, polkas en wat al niet meer aan dansen beschikbaar is flitsen voorbij. Hierin hoor je met regelmaat de verrassende toonsoortwisselingen of harmonische wisselingen die Solas eveneens verwerkt in haar instrumentalen.
Op dit album vallen met name de geraffineerd ingebrachte swingelementen op. Een medley als The Thatch cabin set gaat er in als koek. Afwisselend staat de viool van Horan in de picture – en dan weer de vingervlugge touches van MacAuley op zijn knoppen. Doch ook de slow airs verdienen een compliment. Farewell to whiskey wordt wellicht niet in de allermooiste uitvoering gebracht, maar wel weer met een eigen kijk en de van Horan kenmerkende barokke sound, waardoor het nummer net zo goed ontroert.
Wat de cd een extra cachet geeft zijn de songs. McAuley heeft een prachtige, ingetogen stem met dat kenmerkende nasale geluid, wat schijnbaar bij een Ierse stem hoort.
De instrumentatie in de songs is over het algemeen spaarzaam, maar geraffineerd. Er is voldoende ruimte voor de stem om centraal te staan en voldoende spanning en afwisseling door de instrumenten om de begeleiding interessant te houden. Soms moet je daar wel even aan wennen, zoals in het op eerste gehoor wat matte Charlie Darwin. Direct pakkend daarentegen is de fel gezongen ballad The lass of Glenshee. Schitterend is de uitvoering van Chris Thile’s song Doubting Thomas, hier meer ingetogen en als acceptatie gebracht. De cd sluit af met de heerlijke laidback titelsong, de enige song gecomponeerd door McAuley zelf. En dat smaakt naar meer Mick!
