(Aftab Records MP23; Xango Music Distribution)
Van ud speler Mehmet Polat mocht ik eerder twee albums bespreken. Met genoegen, want de muziek van deze wereldburger is een wereldwondertje in optima forma. Gedrenkt in Arabische cultuur met al zijn complexe ritmen, toonsoorten, buigingen et cetera symbioseert hij dit met hedendaagse westerse – en soms ook Afrikaanse en Indiase – muziekinvloeden. Dat alles resulteert in zeer vlotte, melodische en aanstekelijke melodieën.
Zijn nieuwste product gaat echter onder de naam Mehmet Polat Quartet, waarbij Mike Roelofs (piano), Daniel van Huffelen (contrabas) en Martin Hafizi (drums) de Nederlandse enclave vormen in dit viertal. In een aantal tracks completeren gastmusici – Gijs Levelt (trompet in Groove stories), Vardan Hovanissian (duduk in Landed together) en Sükrü Kirtis (ney in Four phases) – het totaalplaatje. De twaalf tracks weerspiegelen een periode van twee jaar met (zelf)reflectie over sociaal menselijke aspecten als overleven, persoonlijke groei, adaptatie en acceptatie, compassie, verbondenheid etc, weergegeven in een creatief – muzikaal – proces. Dat klinkt wellicht wat hoogdravend, maar je proeft, c.q. hoort de emoties in de muziek en de sfeer in de composities. Die zijn ontleent aan Mediterrane, Arabische, maar ook Indiase en Westerse muzikale structuren, vervat in wat je een eigen Mehmet Polat stijl kunt noemen.
Ud en piano spelen soms unisono de melodie, maar drijven dan weer uiteen. Roelofs doet zeer knap werk, zowel solerend, maar tevens met subtiele akkoorden uit het enige harmonie-instrument. Hafizi ontpopt zich als een zeer dynamische percussionist met enerzijds krachtig en stuwend en anderzijds subtiel spel. Van Huffelen is daarbij de wat onopvallende, maar zeer stabiele rots met zijn perfecte timing op de knorrende bas. Door de improvisaties en de klankstructuren doen sommige uitvoeringen jazzy aan, maar als alle jazz klinkt zoals het Polat Quartet ze uitvoert, ben ik onmiddellijk fan.
Eigentijdse, onconventionele wereldmuziek van grote klasse, een nieuwe stap in de toch al indrukwekkende muzikale reis van Mehmet Polat.